VERSLAG: Benjamin Clementine - 15/4 - MC Theater

Benjamin Clementine - 15/3 - MC Theater

Benjamin Clementine was een van de hoogtepunten van het Eurosonic festival, afgelopen januari in Groningen. Juichende recensies en een flinke Europese tour waren het resultaat. Vanavond is het MC Theater op het terrein van de Westergasfabriek in Amsterdam aan de beurt. Kan de man, die begon als pianospelende straatartiest in Parijs, vanavond ook langer dan een festivalset van een half uur boeien?

De voortekenen zijn goed. Zijn debuutalbum wordt dit jaar uitgebracht door platenmaatschappij Universal en z'n management wordt sinds kort gedaan door hetzelfde bureau als Stromae. Verder heben gerenommeerde festivals als North Sea Jazz en Haldern Pop hem op de affiche staan.

Clementine zit bijna in het donker als hij opent met een klassiek geïnspireerd pianostuk. Hij neemt alle tijd voor zijn virtuoze spel en laat dit versmelten met zijn eerste nummer. Deze opbouw zal hij vaker gebruiken vanavond. Nadat hij het eerste applaus in ontvangst genomen heeft, mompelt hij ongemakkelijk en onverstaanbaar wat tegen de lichtman.

Ook deze ongemakkelijkheid tussen de nummers herhaalt zich vanavond. Zo gemakkelijk als hij met zijn stem en pianospel de dramatiek oproept, zo oncomfortabel is hij als zo'n nummer is afgelopen. Alsof het hem tegen het publiek zal beschermen, slaat hij herhaaldelijk zijn lange zwarte jas, strak om zich heen. Verder komen uitspraken als 'Please turn off the lights, I don't want to see the peoples' faces whem I am playing' en slecht gespeelde verontwaardiging dat het publiek het applaus niet meent en dat hij de chemie niet voelt, erg vreemd over.

Dit is jammer, want als artiest is Benjamin Clementine een fascinerend fenomeen. Van opera tot soul, van jazz tot verzwelgende dramatiek en zelfs kleinkunst, Clementine heeft het allemaal in de (piano) vingers. Hij maakt dit af met een geweldige stem die je onmiddelijk bij de strot grijpt. Zijn kwaliteiten komen vanavond het best naar voren in de nummers die ook op zijn EP 'Cornerstone' te vinden zijn. Eerst 'London', later 'I wont complain' en afsluiter en kippevel-climax 'Cornerstone'. Als hij zo speelt, vergeef je deze vreemde vogel zijn eigenaardigheden onmiddelijk.

Benjamin Clementine is overduidelijk een artiest die de gemoederen voorlopig bezig zal houden. Als je hem kunt gaan bekijken, dan is dit zeker de moeite waard! Niet alleen op een festival, maar ook in een concert van dik anderhalf uur!