VERSLAG: Adam Lambert - 13/04 - HMH

Adam Lambert - 13/04 - HMH

De Heineken Music Hall stroomt woensdag-avond vol met een nogal uiteenlopend publiek. In de rij staan tienermeisjes, vaders met zonen, een verdwaalde Queen-fan met bijbehorend shirt en een handvol die-hard fans. Deze zijn vandaag vanuit heel Europa naar Amsterdam afgereisd om de kick-off van de Europese tour van de Amerikaanse zanger Adam Lambert bij te wonen. Kijkend naar het publiek krijg je wel een goed idee van de carrière die Lambert de afgelopen jaren heeft gehad. Hij ging van glitter- en glamrocker naar frontman van Queen naar de zanger van ‘Ghost Town’.

Dat nummer en bijbehorend album The Original High zijn hoogstwaarschijnlijk de belangrijkste reden dat de Amsterdamse popzaal woensdagavond bijna vol staat. Met zijn nieuwe door deep-house beïnvloedde popmuziek spreekt hij een groter, algemener publiek aan dan voorheen. Er is vanavond waarschijnlijk maar een klein aantal mensen aanwezig dat zich de in glitter en veren uitgedoste Lambert van een aantal jaren geleden nog herinnert en ook hijzelf is bijna onherkenbaar veranderd.

Opvallend is het dan ook dat de grootste hit die de zanger in lange tijd heeft gehad een nogal onbelangrijke plek in de setlist heeft. ‘Ghost Town’ komt al als derde voorbij. Een gemiste kans voor het publiek om uit zijn dak te gaan. Want de aanwezigen in de HMH hebben duidelijk iets meer tijd nodig om te wennen aan de zanger die van top tot teen gekleed in rood leer en met grijs geverfd haar moeiteloos alle aandacht opeist.

De rest van de avond bestaat uit een goed uitgedachte combinatie van oud en nieuw materiaal. Het publiek hoort onder andere ‘Another Lonely Night’, ‘These Boys’ , ‘Shady’ en natuurlijk het nummer waarvan de zanger voorheen voornamelijk bekend was: ‘Whataya Want From Me’ wordt met groot gejuich ontvangen in de HMH. Een aantal andere oude nummers komt voorbij in een vloeiende, slimme medley en tijdens een cover van Tears for Fears’ Mad World laat Adam nogmaals zien over een stem te beschikken waar maar weinig artiesten aan kunnen tippen. De Heineken Music Hall hoort het ademloos aan. Tegen het einde van de avond wordt er ook nog even gerefereerd aan de laatste keer dat de zanger in onze hoofdstad stond als hij een stuk van Queen’s ‘Another One Bites The Dust’ zingt tijdens afsluiter ‘Trespassing’

De show op zich wordt klein gehouden. De band blijft op de achtergrond, er zijn twee dansers die af en toe om de zanger heen krioelen en vaak alleen maar afleiden want de Amerikaanse ster heeft het niet nodig. Met drie opvallende outfit-wisselingen, zijn donkere oogopslag en vaak suggestieve moves wil je nergens anders naar kijken dan naar de man zelf.

Als de zanger al enige druk voelt om zichzelf als solo-artiest te bewijzen na een jaar over de wereld getourd te hebben met een van de grootste rockbands uit de geschiedenis, laat hij dat niet merken. De zanger kan het prima alleen en weet dat ook. Met zijn stem, looks en charme ligt Amsterdam vanavond aan zijn voeten, ook zonder Brian May en Rodger Taylor aan zijn zijde.