Super Cat

In de geschiedenis van reggae, dancehall en hiphop is Super Cat (William Maragh) in alle opzichten een sleutelfiguur. Wat Bob Marley nooit gegund is, kreeg de Cat zo rond 1990 wel gedaan: een doorbraak op de Amerikaanse markt. Hiphop stond nog in de kinderschoenen, Reggae interesseerde de zwarte Amerikanen niet.
Pas toen roots en rastafari in het Jamaica van de jaren tachtig langzaam de baan moesten ruimen voor dancehall en reality, instrumentale riddims voor digitale beats, zangers voor rappers (die toen nog toasters werden genoemd), spitsten Amerikaanse producers de oren. De leefwereld van die nieuwe generatie Jamaicaanse artiesten bleek niet zo verschillend van het reilen en zeilen in de Bronx of andere verpauperde buurten in New York en LA, inclusief gang wars, drughandel en wapengeweld. De minimale digibeats van de dancehall zouden in de jaren 90 ook de hiphop veroveren. De bling-bling was wat goedkoper in Jamaica maar even goed een onontbeerlijk statussymbool. De grootste Don heette Corleone maar ook in Kingston was het een eretitel.

Super Cat is de zelfbenoemde Don Dada van die sprankelende kruisbestuiving tussen dancehall en hiphop. Het was ook de titel van zijn eerste Amerikaanse album voor het major label Colombia (1992). Hij werkte in die jaren samen met Heavy D, Kris Kross en de toen nog onbekende Notorious B.I.G., later ook met Sugar Ray, India.Arie, The Neptunes en Nas. Weinig Jamaicanen hebben in de VS zo'n mooie carriere opgebouwd als Super Cat.