Warren Zevon

Warren William Zevon (24 januari 1947 – 7 september 2003) was één van de meest scherpzinnige en wild-satirische liedjesschrijvers uit zijn tijd. Hij was een zanger die de zelfspot niet schuwde en iedere vorm van sentimentaliteit afwees.

Hij werd bekend met de liedjes Carmelita, Poor, Poor Pitiful Me, Hasten Down The Wind en Mohammed's Radio. Hij werd geboren in Chicago als kind van een mormoonse moeder en vader die van joods-Russische komaf was. Omdat zijn vader een beroepsgokker was moest het gezin regelmatig verhuizen.

Zevon leerde in zijn jeugd piano spelen waarbij hij zich toelegde op klassieke muziek van onder meer Stravinski, maar halverwege de jaren zestig werd hij sterk beïnvloed door de rock 'n' roll.

Zijn eerste opnames kwamen er als helft van het folk-duo Lyme & Cybelle. Daarna schreef hij liedjes voor The Turtles en debuteerde in 1969 met de LP Wanted Dead Or Alive. De plaat flopte echter.

Dankzij wat sessiewerk en het maken van reclamejingles kon hij nog net in zijn levensonderhoud voorzien. Vlak voordat de Everly Brothers uit elkaar gingen deed hij er nog dienst als pianist, totdat zijn vriend Jackson Browne voor hem een platencontract wist te bemachtigen.

Eerst verscheen in 1976 een titelloze plaat en daarna de bestseller "Excitable Boy". Het van dit album afkomstige "Werewolves of London" werd een grote hit.

In totaal bracht hij in drie decennia zo'n zestien langspelers uit.

Warren Zevon hield er een ongezonde levensstijl op na. Toen hij vernam dat hij aan een ongeneeslijke vorm van longkanker leed werkte hij de laatste maanden van zijn leven aan zijn muzikaal testament: de CD "The Wind".