Jan van Brusselband

Woodstock was helemaal te wow, man! Het Oranje van ’88 door de grachten van Amsterdam: geinig. En ach, de bacchanalen van keizer Nero hadden ook wel wat. Maar dat alles haalt het niet bij het feest dat de Jan van Brusselband bij nacht en ontij weet te bouwen.
Mafketels zijn het, máár: muzikale mafketels. Allemaal eigen werk van ze, jazeker. Maar de Jan van Brusselband kent ook zijn klassiekers.
Naadloos past de Jan van Brusselband in de bruisende traditie van Nederlandstalige bands die er van de eerste tot de laatste minuut tegenaan knallen. Bands als Rowwen Hèze of Bertus Staigerpaip, waarvan de Jan van Brusselband ook graag een nummertje mag lenen. Maar het is vooral Pater Moeskroen dat met z’n frisse folk de Jan van Brusselband op het juiste spoor heeft gezet.
De Jan van Brusselaars zijn dus Brabanders. Ze hebben elkaar in Tilburg leren kennen op de Pedagogische Academie. Maar om te zeggen dat hun performance educatief verantwoord is, nou nee. Wie zou dat durven te beweren met een nummer als Paracetapolka op het repertoire?
Als gezegd: mafketels zijn het. Máár: muzikale mafketels, dát wel.