Stranguria

De therapeut van Stranguria schreef de bandleden uit bittere noodzaak voor om vrolijke muziek te maken. Aangezien zij reeds begiftigt zijn met narcistische trekken alsmede een overdosis grootheidswaanzin (doch niet in extremen) kozen de bandleden voor de naam Stranguria gekozen. Om de simpele reden dat ´pispijn´ te banaal is en ´urineerproblemen´ te lang is.

Stranguria bestaat uit Sipke Fluitman, de bindende (en gebonden) factor. Hij zingt en bespeelt de dw(z)angbuis. Diens schizofrene verpersoonlijking (met een eigen gezicht) heet Martin Velthuijs. Met een niet-noemenswaardige bandachtergrond. Jur Fluitman had in de vorm van Bluelighter al een afdoende therapie, maar hij zag zich door bijverschijnselen genoodzaakt om zich ook bij Stranguria aan te sluiten. Josse Sharrard is een autistische ADHD´er met een drankprobleem die al sinds zijn derde levensjaar problemen heeft met het kanaliseren van zijn hyperactiviteit, wat hem dan weer wel goed in de band doet passen. En Tom Clarke, tsja, Tom, Tom is ambtenaar.

Deze verzameling psychoten maken nu tegen wil en dank muziek die lijkt op een vrolijk soort van melodramatisch geplingelplangel. En het is nog Nederlandstalig ook.