Chilly Gonzales

Jason Charles Beck, later ook wel bekend als Chilly Gonzales, ontdekt de piano op zijn derde om uiteindelijk als klassiek geschoold pianist de McGill University van Montreal te verlaten. Vervolgens duikt hij kortstondig op in de alternatieve rockscene met de band Son en probeert hij voet aan de grond te krijgen als komische rapper.

In 1999 vindt Jason Beck zichzelf opnieuw uit. Hij verhuist naar Berlijn en bedenkt de artiestennaam Chilly Gonzales. Met de single 'Let’s Groove Again' heeft hij meteen een dancehit te pakken. Zijn carriere ontwikkelt zich als een snelgroeiende boom met vele takken. Producerend, songschrijvend en musicerend draagt hij bij aan het succes van bands en artiesten als Drake, Jane Birkin, Jarvis Cocker en vooral Daft Punk: voor zijn werk aan hun album Random Access Memories ontvangt hij in 2013 een Grammy Award.

Van 16 tot 18 mei 2009 doet Gonzales een recordpoging voor het langste concert ooit. Met 27 uur houdt hij nu dat record.

Zijn muziek bevat een mix tussen pop, klasiek, jazz, electronisch en hip-hop en bevat invloeden van Erik Satie, Maurice Ravel en Weezer.