Moisty Farts

Na enorm veel Spa rood te hebben genuttigd op een gemiddelde dinsdagavond werd er zo omstreeks oktober 2000 besloten om maar eens muziek te gaan maken. De drie oerfarts verlieten de grote stad Zwolle in een roestige bestelauto gevuld met instrumenten op weg naar een kelder op het Drentse platteland. De stijl van de muziek is in deze fase nog niet geheel te omschrijven maar begon wel steeds meer op een
vorm van garagerock te lijken. Garagerock vormde zich in de jaren ´60, toen de auto zijn intrede deed. Soms stond de auto niet in de garage, om de garage dan toch nuttig te gebruiken werd er vaak muziek in gemaakt. Aangezien er in de garage vroeger maar 1 stopcontact zat werd de spanning, door overbelasting, vaak verlaagd. De muzikant moest dit dan goedmaken door enorm op zijn of haar instrument te gaan raggen. Alle frustraties kwamen dan goed naar boven. Dit gevoel wordt heden ten dage weergegeven door de putlucht die leden van Moisty Farts met zich meedragen. Een aantal dingen zijn echter veranderd sinds die tijd. Zo maken de Moisty Farts gebruik van IKEA stekkerdoosjes, vervoeren zij de apparatuur in twee roestige Citroens en oefenen zij in een voormalige varkenschuur. De bezetting, het repertoire en het instrumentarium is flink uitgebreid en verbeterd. Het geluid dat de Moisty Farts heden ten dage ten gehore brengt laat zich kenmerken
door tweestemmige zang (sommige nummers), helder scheurend fender-gitaargeluid en typerend orgelgeluid van philicorda + leslie. Dit alles aangevuld met eenvoudige doch doeltreffende drumritmes, fills en basloopjes. De stijl loopt uiteen van garagerock tot onvervalste fratrock afgewisseld met de nodige ballades.