RECENSIE: Lunascape - Reflecting Seyelence

2002-06-07 Het eerste nummer is pas 29 seconden oud, en het schiet even door je hoofd: heeft Dolores O'Riordan Burton de Cranberries verlaten? Want de uithalen van Kyoko Baertsoen (die nog even bij het Belgische Hooverphonic heeft gezongen) lijken bijzonder veel op die van O'Brien, en daar moet je van houden. Net als het feit dat ze met veel L-u-h-u-cht zingt, zoals Heather Nova. Fans van Nova en Cranberries worden aangeraden deze cd eens te beluisteren.

Maar om op de vraag terug te komen: nee, zover bekend zingt O'Riordan Burton nog bij de Cranberries; Lunascape is een nieuwe Belgische band, wiens debuut Reflecting Seyelence zojuist verschenen is. En deze plaat klinkt als een klok, mede vanwege de hulp van producers Steve Lyon (The Cure en Paradise Lost) & Ash Howes (Eurythmics, Texas, Faithless). Zoals vaker bij Belgische bands (o.a. Arid), verzorgde Piet Goddaer alias Ozark Henry de vioolpartijen. De invloed van beide producers is goed te horen: de zweverigheid van Lyon en het veelzijdig gebruik van de vrouwelijke stem door Howes.
Kyoko hijgt, steunt en kreunt zich regelmatig door de nummers, waar ook de Keltische invloeden van Dead Can Dance in terug te horen zijn, alsmede de filmische aspecten van Portishead. Desondanks haalt Lunascape het niet bij deze bands: daarvoor missen de songs te veel spanning en variatie en kabbelt het wat te veel door. Daar doen 2 topproducers en een paar mooie clips niets aan.
Recensent:Jasper van Vugt Artiest:Lunascape Label:Zomba
casual victims-nothing but the truth

Casual Victims - Nothing But The TruthCasual Victims speelt oldschool hardcore zoals ook Right Direction of...

Machine Head - Supercharger Acht jaar na het klassieke debuut Burn My Eyes presenteert Machine Head haar...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT