2017-09-02
Na een personeelswisseling in 2016, waarbij niet alleen voor de tweede keer in vier jaar de gitarist, maar ook drummer Franky Costanza na negentien jaar de band verliet, maakt Dagoba zich een jaar later op voor album nummer zeven. De Franse metalband rond Pierre "Shawter" Maille gaat ondertussen dus al wat jaren mee, maar een echte doorbraak was er nog niet. Met producer Jacob Hansen (Volbeat, Epica) in de gelederen hopen ze dat die er met Black Nova eindelijk komt.Ondanks de nieuwe producer is het geluid van de band grotendeels hetzelfde gebleven. Groovy riffs worden afgewisseld met industrial metal en synthesizers worden gebruikt om de nummers meer sfeer te geven. Zanger en bandleider Shawtervult vult dit met grunts en zang, waarbij hij meer dan eens doet denken aan Corey Taylor (Slipknot, Stone Sour), mooi aan. Het totaalplaatje is een combinatie van metal en symfonische elementen wat erg goed klinkt. Fans van het oudere werk kunnen opgelucht ademhalen: ondanks de nieuwe bandleden is de sound van Dagoba nog intact.
Het probleem van de plaat zit hem echter in de variatie: ieder nummer heeft nagenoeg hetzelfde geluid en volgt een identiek patroon als het nummer ervoor. Hierdoor wordt het hele album één lange herhaling, wat na een half uur toch wel gaat vervelen. Uitzondering hierop zijn ‘Fire Dies’, dat net een tandje minder melodieus en een stuk agressiever is, en ‘The Grand Emptiness’, een stevige combinatie van metal en synthesizers. ‘Inner Sun’, ‘The Infinite Chase’ en ‘Lost Gravity’ zijn ook stuk voor stuk prima nummers, maar vallen door het gebrek aan variatie haast niet meer op. De kans is dan ook groot dat dit niet het album gaat worden dat de band naar grotere hoogte tilt, maar Black Nova bevat genoeg nieuw materiaal om de fans van de band even zoet te houden.
The Haunted - Strength In NumbersNergens lijken zoveel wisselingen in bandleden te zijn als in metalbands. De...
Electric Callboy - The Scene “We are back in the bizz, and it goes like this! Come on, motherfucker, put...