2017-10-19
Pale Seas is terug! Met een debuutalbum. Dat klinkt raar, maar toch komt de band, die in al 2012 wat stof op deed waaien en toen vervaagde, eindelijk met hun eerste album. Drie jaar geleden verdween de band op de avond dat hun debuutalbum moest verschijnen. Zonder enige melding te maken van een hiaat trokken ze zich terug naar een abdij op Isle of Wight. Weg van de muziekindustrie en weg van het succes wat ze aan het opbouwen waren. Geen beste promotiestunt. Op dit album, Stargazing For Beginners, is dus lang gewacht. Het heeft lang moeten rijpen, maar de plaat is krachtig en vol met een complexe nasmaak.Frontman Jacob Scott heeft een uniek stemgeluid. Zonder voorkennis te hebben over Pale Seas zou een luisteraar hem best voor een zangeres kunnen verwarren. Zijn wat zweverige stem past perfect bij de stemming van de plaat. Stargazing For Beginners heeft tinten van het genre shoegaze met de grootse, ruisende gitaarpartijen van Graham Poole en dromerige melodieën. Met Andrew Richardson op drums en Matthew Bishop op basgitaar is het geluid van de band compleet, aangevuld met engelachtige achtergrondzang. Het album is een perfect geheel maar voelt nooit claustrofobisch. Stargazing For Beginners is niet alleen een experimentele en humeurige plaat, er staan ook liedjes op die er als popballads in gaan.
Krakend en piepend komt het eerste nummer ‘Into The Night’ in beweging. Het is een eerste kennismaking met de fijne stem van Scott, die zingt over de frustratie om iemand niet te kunnen doorgronden. Tijdens de gitaarsolo lijkt de voet van de gitarist vastgelijmd te zijn aan zijn reverb-pedaal, wat het nummer een prachtig wazig randje geeft. ‘Someday’ heeft een pakkend refrein en verdient het om door een stadion gegalmd te worden. “I see your ghost in the middle of the night, I talk to shadows that you left behind”. Pas tijdens het meezingen van de teksten kom je erachter hoe deprimerend het nummer is.
‘In a Past Life’ past in een filmmontage van een ontroostbaar tienermeisje die uit een busraam naar de regendruppels kijkt. Het dromerige, trieste liedje heeft wat van die emotionele kracht van Elliott Smith en Mazzy Star. “Please don’t leave me alone with the sadness.” Prachtig maar pijnlijk. ‘Bodies’ en ‘Animal Tongue’ zijn wat luchtigere indie-liedjes, die wel even nodig zijn om de plaat wat beweegruimte te geven. Stargazing For Beginners hangt perfect samen en creëert zowel zielsrust als vlinders in je buik.
Arch Enemy - Will The PowerHet mag gezegd worden, oprichter en gitarist Michael Amott heeft met Arch...
Lost Bear - Donkey Shot De vijfkoppige band Lost Bear uit Utrecht maakte onlangs alweer hun vierde...