Een belangrijke inspiratiebron voor Sivu’s tweede album Sweet sweet silent is zijn worsteling met de ziekte van Menière, waar hij een paar jaar geleden door werd getroffen. Deze aandoening zorgt onder meer voor (tijdelijk) gehoorverlies en oorsuizen, wat voor een muzikant natuurlijk extra frustrerend is. Thema´s die in veel nummers terugkomen, zijn dan ook angst, twijfel en soms wanhoop. “You can hold me under water / Til' I go blue and placid / ... and cold”, luidt het refrein van het titelnummer.
Dat Menière vooral voorkomt bij perfectionistische mensen, zoals enkele gezondheids-websites schrijven, verbaast in het geval van Sivu niet. Alle liedjes zijn zorgvuldig gearrangeerd en klinken uitgebalanceerd.
Goed ook dat Sivu bij het sentiment en de kitsch weg weet te blijven. Het onvermijdelijke liefdesliedje, ‘Kin And Chrome’, maakt des te meer indruk doordat de arrangementen sober zijn gehouden. In het op Jules Verne’s Reis om de wereld in tachtig dagen geïnspireerde openingsnummer ‘Submersible’ wordt muzikaal het beeld van een onderzeeër opgeroepen, maar zo subtiel dat het nergens stoort. Dat is mede te danken aan de producer van dienst, Charlie Andrew, die vooral bekend is als man achter de knoppen bij alt-J.
De grootste kracht van Sweet sweet silent schuilt in de kwaliteit van de liedjes. Het is een typische singer-songwriterplaat, waarop geen moment naar vernieuwing wordt gezocht. Ook de opbouw, met de singles aan het begin en het rustigste werk aan het eind, voldoet aan alle ongeschreven regels binnen het genre. Door vrijwel alleen maar prachtige nummers (met het genoemde ‘Kin And chrome’, ‘Lonesome’, ‘Flies’ en ‘Wonder In Me’ als hoogtepunten) te produceren, weet Sivu echter glansrijk te overtuigen. Volgens de singer-songwriterclichés spreekt men dan van een bescheiden meesterwerk.
Marco Martens - Morgen Zal Ik Thuis ZijnMarco Martens is dichter, schrijver en docent, maar begon als rapper. Zijn...
Francobollo - Long Live Life Nu de zomer weer achter ons ligt, is het fijn om af en toe het zomergevoel...