Gold Class toont aan te weten dat een goed begin vaak het halve werk is: ‘Twist In The Dark’ is een dijk van een nummer. Messcherpe gitaarintermezzo’s geven kleur aan de ronkende baslijnen. Curley’s vocalen blijven tussen dit geweld op de been, doordat de frontman een soort mengvorm tussen zingen en roepen hanteert. Van Gareth Liddiard weten we dat hij als muzikant in The Drones vuige platen kan maken. Hier bewijst hij het ook als producer te kunnen.
Vooral aan het begin van het album wisselen hard en minder hard werk elkaar af. Met het iets meer voorzichtige drieluik ‘Trouble Fun’, ‘Bully’ en ‘Thinking Of Strangers’ doorbreekt Gold Class deze ingezette lijn. Het resultaat is dat het hart van de plaat wat weinig impact heeft, al is het uitblijven van een geforceerde versnelling in eerstgenoemde een blijk van de kwaliteiten van het viertal. Wat betreft intensiteit komt het vervolgens snel goed met ‘We Were Never Too Much’. Het enige probleem is dat het tempo net te veel lijkt te vragen van Curley: qua timing loopt het in de refreinen niet helemaal lekker.
Waar het begin van Drum sterk is, mag ook het einde dat predikaat krijgen. Zoals de albumnaam betaamt, zet drummer Logan Gibson de band in ‘Lux’ op het juiste spoor met een opzwepend ritme. Afwisselend zijn de gitaarlijnen melancholisch dan wel stekelig van karakter. Curley zingt over de wens herboren te worden: “I’m pulling skin, to make myself new.” Wanneer het ‘nieuwe’ Gold Class dat van ‘Lux’ en ‘Twist In The Dark’ is, gaan deze Aussies hopelijk nog lang door.
Hiss Golden Messenger - Hallelujah AnyhowZanger en gitarist M.C. Taylor maakt onder de noemer van Hiss Golden...
The Sweetback Sisters - King Of Killing Time Een EP met de treffende titel Bang! bleek tien jaar geleden genoeg om...