Won wordt gedragen door de stem van Tullgren en gelaagde instrumentale partijen. Gitaartjes, toetsen en gedubbelde vocalen verschijnen en verdwijnen. Ze zijn helder of juist krakend. Hard, zacht of zelfs teder. De muziek deint op en neer, neemt de luisteraar mee in vervoering en ademt originaliteit.
De enige tekortkoming aan het tien tracks tellende album is een duidelijke uitschieter. Vanaf opener ‘Asktell’ vloeit de muziek op een fijne, relaxte manier door. Maar nergens wordt de luisteraar een keer heftig wakker geschud uit de trance die Tullgren weet te creëren. Tempo’s, zanghoogtes en sferen blijven relatief vrij gelijk. Zelfs de track ‘Get Lost’, die verrassend begint, volgt al vrij snel eenzelfde patroon als andere nummers.
De eigenzinnigheid spat van deze singer-songwriterplaat af. De muziek is dromerig en de passende teksten nemen, gelijk aan de muzikale secties, een mooie duik de diepte in. Toch moet Tullgren waken voor ‘over-originaliteit’. Zo zou een stevige popsong op Won niet misstaan.
Cristobal and the Sea - ExoticaDe muziek van Cristobal And The Sea laat zich niet snel in een hokje...
Metz - Strange Peace Stange Peace is het derde album van het Canadese noiserocktrio Metz . De...