Het duurt misschien even voordat zijn excentrieke stemgeluid in de smaak gaat vallen, maar dat dit album niet de standaard dertien-in-een-dozijn indieplaat is, is gelijk wel duidelijk. Hoewel de liedjes allemaal makkelijk te beluisteren zijn, klinken ze redelijk ongepolijst. Andy Warhol’s Dream beweegt tussen makkelijke indiefolknummers als ‘Lion’s Pride’ en ‘The Reaper Man’ en complexere nummers zoals ‘Andy Warhol’s Dream’. Het titelnummer heeft een instrumentatie dat doet denken aan David Bowie, wat geen verrassing zal zijn na het lezen van de titel. Toch weet Trevor Sensor een nummer neer te zetten dat eigenzinnig en spannend klinkt, maar op één of andere manier toch niet opvalt. Dit is het geval met meer liedjes; het zijn goede en sterke nummers die groots klinken, maar Trevor Sensor schreeuwt het niet van de daken. Refreinen blijven niet direct hangen, maar zijn wel leuk en het duurt even voordat melodieën en teksten herkenbaar worden. Hoewel dit een kritiekpunt lijkt, laat het waarschijnlijk precies zijn bezwaar op populaire kunst zien en maakt het dat zijn project daarmee geslaagd is.
Andy Warhol’s Dream is een interessante plaat. Trevor Sensor weet op indrukwekkende wijze een album te maken dat enerzijds erg goed past binnen de huidige muziekgenres en kan daarmee bijna als pop bestempeld worden, maar anderzijds daarin compleet zijn eigen pad volgt. Hij is duidelijk geïnspireerd door grootheden en laat hun invloeden doorschijnen. Het kan zijn dat zijn muziek, en vooral zijn excentrieke stemgeluid, niet direct op zijn plek valt, maar hij is die extra benodigde luisterbeurten helemaal waard.
Grizzly Bear - Painted Ruins Grizzly Bear is inmiddels een gevestigde naam in het muzikale landschap....
Trio Da Kali And Kronos Quartet - Ladilikan Het uit Mali afkomstige drietal van Trio Da Kali bestaat uit gelouterde...