2017-11-02
En ja hoor, daar zijn ze weer; Thee Oh Sees! Oh nee, wacht even. Bandleider en psychgarageheld John Dwyer heeft besloten om Thee eraf te laten in het vervolg. Oh Sees dus, lekker krachtig. Heeft het dan ook gevolgen gehad voor de sound? Welnee, op album nummer zoveel (we zijn de tel inmiddels kwijt, maar kijk gerust op de site Allmusic) leeft de zanger/gitarist nog steeds zijn voorliefde uit voor alles wat de 60's en 70's zo opwindend maakt(e). Alleen nu dus met twee drummers.Want dat is tenslotte wat voorganger A Weird Exits (2016) en en iets mindere mate "tussendoortje" An Odd Entrances (ook 2016) mede zo opwindend maakte. Dat is op nieuw album Orc voor een groot deel niet anders. Want hoor Dwyer en kornuiten eens tekeer gaan in opener 'The Static God' met die heerlijke fuzzsound. Dat wordt nog overtroffen door 'Animated Violence' en hoe?! Nooit eerder klonk Oh Sees zo metal en het sludgy nummer neigt zelfs naar bands als Mastodon en Baroness.
Prijsnummer is toch wel 'Keys To The Castle' wat na een garage-achtig begin met gedubbelde zang in het midden ineens stil slaat en met een schitterende orgeldrone zich richting het einde van de acht minuten begeeft. Heerlijk! Dat geldt ook voor Dwyer's flirt met glam op 'Nite Expo, de krautrockjam 'Cooling Tower' (hallo Can) en de vette Afrobeat meets jazzafsluiter 'Raw Optics'. En dan hebben we zo'n beetje het hele spectrum wel weer gehad.
Dat er toch ook wel wat mindere broeders tussen staan als 'Paranoise' (niet zo spannend) en 'Drowned Beast' (wat simpeler rockend dan bovenstaande tracks) maakt dan al niet meer uit, de buit is al binnen. De boeiende reis die Oh Sees samen met de luisteraar onderneemt krijgt met Orc wederom een boeiende bestemming. Dat het nog maar lekker even mag voortduren.
Orchestral Manoeuvres in the Dark - The Punishment Of LuxuryDe Britse synthesizerpopband Orchestral Manoeuvres In The Dark werd bijna...
Grizzly Bear - Painted Ruins Grizzly Bear is inmiddels een gevestigde naam in het muzikale landschap....