Joan Osborne - Songs Of Bob Dylan Recensie op Podiuminfo

2017-11-24 Helemaal onbekend was Joan Osborne niet met het werk van Bob Dylan. In de studio werd meerdere malen dezelfde microfoon gedeeld en ook tijdens een tournee van The Dead, voorheen Grateful Dead, waar Osborne de vocalen verzorgde, stonden zij tegelijkertijd op hetzelfde podium. Regelmatig werd er tijdens haar soloconcerten tijd vrijgemaakt voor een vertolking uit het omvangrijke oeuvre van His Royal Bobness en ook op het zeer succesvolle album Relish werd al eens aandacht besteed aan zijn materiaal. Dat er nu een volledig album is verschenen met een kleine selectie uit zijn werk is dus niet verwonderlijk. Het onlangs verschenen Songs Of Bob Dylan komt weliswaar voort uit een speciaal optreden dat zij eerder dit jaar gaf in New York maar nog veel eerder ontstond een soortgelijk idee toen Osborne zich verdiepte in de albums van Ella Fitzgerald. Fitzgerald maakte een serie van bijna tien verzamelingen waarin steeds een grote naam uit The American Songbook centraal stond.

In dertien tracks heeft Osborne, wellicht ten overvloede, geprobeerd om de diversiteit van Bob Dylan te verduidelijken en neemt zij de luisteraar mee op een, overigens niet chronologische, trip door de imposante carrière van Dylan. Van het strijdbare, politiek getinte ‘Masters Of War’ uit de beginjaren zestig tot de gevoelige en vooral romantische ballad ‘Buckets Of Rain’ van Blood On The Tracks uit 1975 om vervolgens te belanden bij ‘Tryin’ To Get To Heaven’ dat afkomstig is van het in 1997 verschenen Time Out Of Mind dat overigens vrij onverwacht tot één van Dylan’s meest gewaardeerde en succesvolle albums uitgroeide. Osborne is er zelfs in geslaagd om de sfeer van het door Daniel Lanois geproduceerde origineel te reproduceren maar heeft er desondanks wel een eigen interpretatie aan kunnen geven. Bewust is er voor gekozen om te kiezen uit tracks die veel op het persoonlijke vlak voor haar hebben betekend, bij haar stem pasten en waarmee zij zich kan identificeren. Vooral in ‘Dark Eyes’ en ‘High Water (For Charley Patton)’ komen deze doelstellingen bijzonder goed uit de verf.

De bedoeling is dat Osborne zich nogmaals op andermans werk zal storten maar wie dat gaat worden blijft vooralsnog een grote verrassing. De namen van Lucinda Williams, Nick Cave en Lou Reed zijn al genoemd maar Osborne zelf wil daar nog niets over loslaten.
Of de fans van Joan Osborne zaten te wachten op een Dylan-tribute valt te bezien en of de Dylan- fanaten blij zijn met deze Joan Osborne interpretaties is eveneens twijfelachtig, maar het is in ieder geval fijn weer iets te kunnen vernemen van deze geweldige zangeres.

Recensent:Jeroen Bakker Artiest:Joan Osborne Label:Thirty Tigers