2017-10-18
Mutemath maakt een mengelmoes van rock, elektro, new wave, jazz en nog veel meer. De band uit New Orleans bracht eerst een EP uit en daarna volgde het naar zichzelf genoemde debuutalbum. Dit album was heel eigen en vernieuwend. Echter, toen het tweede album Armistice uitkwam, waren de meningen van het publiek verdeeld. De band zou zich meer gericht hebben op het grotere publiek. De band heeft inmiddels alweer het vijfde album uitgebracht, Play Dead genaamd. Hierop gaan de mannen vooral in de richting van de elektronica. Dit wordt direct duidelijk bij openingsnummer ‘Hit Parade’, gevuld met synths en pakkende beats. De opbouw is erg goed neergezet, ook met behulp van de zang. De zware synths en percussie in het refrein maakt het erg swingend. Dat dit album erg dansbaar is blijkt ook uit ‘Stroll On’, waarbij de stilte en muziek elkaar afwisselen. Verrassende sounds versterken deze ontspannen sfeer.
Niet heel het album is elektronisch ingesteld. Zo spat de rock ervan af bij ‘Placed On Hold’, hoewel het begin erg rustig begint met kalme gitaarakkoorden. De uithalen van de zanger maakt het erg layback. Pas een beetje op het einde komt de energie los en zien we weer een beetje terug van de oude Mutemath, onbezonnen en eigenwijs. Ook ‘War’ is zo’n stoer nummer. Rock wordt gecombineerd met synths en dit zorgt voor een aparte mix. De ietwat simpele teksten worden opgevangen door een dynamisch samenspel van de verschillende instrumenten. ‘Achilles Heel’ doet er nog een schepje bovenop met een indie rock lied. De zang is een beetje rauw weggepoetst, waardoor het wat weg heeft van de bekendere indie bands. De veelzijdigheid van de band wordt daardoor kristalhelder en ze laten zien niet van de elektro af te stappen met dit album.
Mutemath heeft al een flinke historie ontwikkeld. Veel verschillende stijlen zijn al naar voren gekomen in hun muziek, en deze keer is dat een flinke portie elektronica met vleugjes rock en pop. De band kan alles, dat is duidelijk. Want ook hier zetten ze weer een prima album neer met Play Dead. Een fijne plaat om naar te luisteren en zelfs om op te dansen.
Marble Sounds - Live With Casco Phil At Concertgebouw BruggeLaten we wel wezen: vaak zijn livealbums een moetje. Leuk voor de fans, die...
No Use For A Name - Rarities Vol. 1: The Covers Het is alweer vijf jaar geleden dat No Use For A Name zanger Tony Sly...