2017-10-23
Nordmann is een vierkoppige Belgische progressieve jazzrockband. Deze zomer stonden ze op Pukkelpop, een optreden dat lovend werd ontvangen door de media. Daarom waren de verwachtingen hoog gespannen voor het nieuwe album: The Boiling Ground. Het is na Alarm uit 2014 hun tweede cd. Door middel van een grondige voorbereiding wilden ze dit keer een echte bandplaat neerzetten. Het resultaat: een strakkere en meer diverse sound. Het geluid klinkt breder en experimenteler dan voorheen.Het album wordt geopend met een diepe bas, opgevolgd door een elektrische gitaar en niet veel later een krijsende saxofoon. Het bouwt vanaf seconde één al naar iets toe. Naar wat is nog even de vraag, maar het zorgt ervoor dat je blijft luisteren. De album bevat, evenals het eerste, acht 100% instrumentale songs. Met een saxofoon die structureel de boventoon voert, als een rode draad door de hele plaat. Daarnaast spelen de drums, bas en elektrische gitaar er in wisselende stemmingen omheen.
De nummers zijn erg divers. Zo kun je bij het ene makkelijk lui achterover hangen, en geeft het volgende weer energie waarbij je onmogelijk stil kunt blijven staan. Saai is het in ieder geval geen moment. ‘Dover’ is een goed voorbeeld van een heel traag nummer waarbij je langzaam kunt inkakken, maar dan wel in de juiste zin van het woord. Het heeft veel herhaling, maar blijft toch boeiend. Een uitstapje naar wat harder werk wordt geboden met ‘The King’ en ‘Silver & Black’. In laatstgenoemde brengen de continue herhalende bas- en gitaarriffs je als het ware in een trance.
Nadat je het volume wat hoger hebt gezet voor het rustige ‘Dover’ en ‘Üntercool’, komt de saxofoon in de intro en outro van ‘Hercules’ ietwat chaotisch en streng over. Dat zou als één van de weinige minpunten kunnen worden gezien van deze plaat. Maar om deze song nu als slecht te bestempelen is zeker niet terecht, want de drums en elektrische gitaar met distortion klinken weer als muziek in je oren.
Het album wordt afgesloten met een zachte maar toch intense spreekwoordelijke sis. Zo is het meesterwerk compleet. Een meesterwerk waarin ze kriskras buiten de lijntjes zijn gegaan. Of je het moet zoeken onder pop, rock of jazz is nog maar de vraag. Eigenlijk past het overal wel. Het doet in ieder geval verlangen naar meer. Of eigenlijk verleidt het tot repeat. Nordmann’s verhaal wordt zeker vervolgd.
A-HA - MTV Unplugged - Summer SolsticeHoewel A-ha in 2010 uit elkaar ging, kwam de band in 2015 weer bij elkaar...
Starsailor - All This Life Even terug in de tijd: Starsailor , het laatste album dat deze vier Britten...