2018-01-08
Otherwise is typisch zo een band die aan de overkant van de grote plas volle zalen trekt, maar in Europa weinig tot niets doet. De rockers uit Las Vegas brengen typisch Amerikaanse larger than life rockmuziek die van de pakkende refreintjes en hooks aan elkaar hangt. Mooi , maar ook een beetje gezichtsloos is de muziek rond de twee broers Adrian en Ryan Patrick. De muziek van Otherwise is een samenraapsel van bloedcommerciële rock en wat nu-metal. Je kunt je er geen buil aan vallen wanneer je deze muziek opzet. Of je vrienden nu fans zijn van Linkin Park, Creed of Staind, ze zullen je roemen om je muzieksmaak als je dit album van Otherwise aan hen presenteert. Gelukkig is de muziek van Otherwise net genoeg rock om credible te blijven, zodat de vergelijking met de oeverloze gezapigheid van een band als Nickelback hen net niet ten deel valt. Sleeping Lions is het derde album van de vier heren die voor het nieuwe album nog even met een halve nieuwe band te maken kregen. In 2015 kwam bassist Tony Carboney de band versterken en in 2016 drummer Brian Medeiros. De twaalf songs getuigen van een goede songschrijvers, kwaliteit en de eerste vijf songs doen niet voor elkaar onder, zo bevat het titelnummer een bluesy touch en is ‘Suffer’ een lekker liedje waar je bij je vriendin hoge ogen mee gooit. ‘Nothing To Me’ en ‘Weapons’ zijn dan net weer wat steviger. Het mooiste zit halverwege de plaat met het wat slepender ‘Crocodile Tears’ dat lekker gedragen gebracht wordt. Typisch een song die wel eens op veel airplay zou kunnen rekenen. Tegen het einde valt ‘Blame’ op dat een soortgelijk, gedragen stadionrocksong is. Het ”woohoo ohwoohooo” zit gelijk in je kop geramd. Het nummer eindigt met de rustigste track, ‘Bloodline Lullaby’, waarna er nog een bonus track volgt.
Sleeping Lions is een sterk album van een band die weet hoe je goede songs moet schrijven en ook weet hoe ze te presenteren. De stem van Adrian Patrick klinkt prettig en zijn broer Ryan weet hoe je goede gitaarloopjes en riffs te voorschijn tovert. Het zal niet genoeg zijn om het in Nederland of zelfs Europa te gaan maken. Daarvoor is het niet onderscheidend genoeg, maar in het thuisland lijkt het allemaal wel te gaan lukken. Het is ze gegund.
Witherfall - Nocturnes And RequiemsVoor metalheads die klagen dat er tegenwoordig weinig interessante, pure...
Daniel Cavanagh - Monochrome Anathema heeft inmiddels de status van grote band bereikt, althans in de...