2017-12-18
Tomorrow’s Gift is het geesteskindje van twee onbekende bands die besloten de handen ineen te slaan. Virginia Wing, een elektronisch/psychedelisch trio uit Londen, werkte voor deze plaat samen met Xam DUO, een elektronisch jazz duo eveneens uit het Verenigd Konnkrijk. Van deze twee bands is er over Virginia Wing het meest geschreven: in 2015 besprak The Guardian de band als New Band Of The Week. Als er nu nog steeds geen belletje gaat rinkelen, ben je geen slechte muziekkenner. Een Quote als: ”Virginia Wing makes pop music, but the sort that rarely becomes popular” doet beseffen dat we met een band voor fijnproevers te maken hebben. Tomorrow’s Gift is hierop geen uitzondering.
Dat de muziek van Virginia Wing (en dus ook van Xam DUO) waarschijnlijk geen groot publiek gaat aanspreken, komt door de keuzes die de band(s) maken. Tomorrow’s Gift begint namelijk met ‘Birch Polygon’, een nummer dat de twintig minuten aantikt. Het is dapper om je plaat te beginnen met een lang nummer, maar slim is het niet. Vooral ook als het nummer vooral op de drones van Virginia Wing leunt. De elektronische jazz van Xam DUO horen we op het begin heel even, maar pas op de drie laatste tracks laten zij zich echt gelden. ‘Birch Polygon’ neemt je mee op reis en doet dat met verve, het is echter alleen interessant voor liefhebbers van lange, spacy, elektronische stukken. Om fans te krijgen buiten de fijnproevers binnen hun comfortzone hadden de bands moeten kiezen voor een korter stuk, meer variatie (lees: minder herhaling) of allebei.
Na dit lange stuk knalt ‘Yesterday’s Guest’ erin. De luisteraar wordt wakker geschud omdat de eerste tonen heerlijk organisch klinken en omdat er meer spanning in de intro zit dan in de vorige twintig minuten. Doordat de vocalen een belangrijkere rol spelen en het nummer een stuk korter is dan zijn voorganger, hebben we al veel meer met een song te maken. Wat wel opvalt is dat dit opnieuw een duidelijk Virginia Wing nummer is. Een collaboratie zou veel meer een wisselwerking tussen twee artiesten moeten zijn dan de som der delen.
Dit mankement valt ook op bij ‘Look Again’ en ‘Melon Pot’, wat opnieuw duidelijk Virginia Wing nummers zijn. Ook wordt hier teruggegrepen naar de drones die de luisteraar al twintig minuten lang heeft gehoord. Deze nummers kennen geen enkele spanning en alleen maar herhaling. De goede weg die ‘Yesterday’s Guest’ heeft ingeslagen, wordt meteen weer geblokkeerd door ‘Look Again’ en ‘Melon Pot’.
Vanaf ‘Good Roads Fair Weather’ hoor je de kruisbestuiving die je mag verwachten van een collaboratie. Daar hoor je de spacy drones in perfecte harmonie met de live ingespeelde jazz van Xam DUO. Als de plaat had bestaan uit vijf à zeven van dit soort nummers, was hij een stuk beter beoordeeld. Nu is het al te laat om de plaat te redden, terwijl dit nummer en de volgende twee nummers, ‘Person To Person’ en ‘A Tunnel’, laten zien dat de samenwerking ontzettend goed kan werken.
Tomorrow’s Gift is dus een plaat van uitersten. Als Virginia Wing de boventoon voert, krijgt de luisteraar alsmaar herhalende drones te horen in soms ellenlange nummers. Wanneer de bands samenwerken, krijgt de luisteraar weldoordachte, originele nummers voorgeschoteld. De volgende keer als de twee bands samenwerken moet Xam DUO zich meer laten gelden. Een plaat vol met nummers als ‘Good Roads Fair Weather’, ‘Person To Person’ en ‘A Tunnel’ zou een stuk hoger scoren dan deze wisselvallige plaat.
Mark Lotterman - HollandEen Nederlandse artiest die een album Holland noemt, dat riekt naar...
Fozzy - Judas Christopher Keith Irvine is beter bekend onder de artiestennaam Chris...