2018-01-02
De recensie vanAnnihilate The Evil het derde album van Fireforce zou zomaar een kopie kunnen worden van Deathbringer de vorige schijf van de vijf Belgen. Misschien is dat ook wel de kracht van Fireforce; jezelf blijven en doen waar je goed in bent. De powermetal op Annihilate The Evil is, zoals verwacht, nergens verrassend, maar oerdegelijk. Om zich toch te onderscheiden draagt de band op het podium camouflage kleding en het schijnt dat het podium tijdens de optredens er uit ziet als slagveld. Leuk, maar het draait toch echt om de muziek en eerlijk is eerlijk, Fireforce is niet de meest spannende band in het genre.Door de stem van Filip Lemmens gaan de gedachten regelmatig naar Saxon, maar dan vaak wel in een hogere versnelling, al staan er ook wat mid-tempo songs op het album maar die bevatten dan toch ook wel weer ergens een flinke versnelling. Getuige de van de testosteron overkokende songtitels is het slagveld een graag geziene gast binnen de teksten. Onder luid geroffel horen we ‘The Boys From Down Under’, ‘Revenge In Flames, ‘Dog Soldiers’ en ga zo maar door. Met een biertje in de hand op een metalfestival gaan dit soort tracks het absoluut lekker doen, maar het neemt niet weg dat Lemmens toch nog een keer door de mand valt en wel in ‘Oxi Day’ waarin zijn zang, wat duidelijker aanwezig door de wat meer sobere begeleiding, flink geforceerd klinkt.
Wat Fireforce zeker niet moet doen is het verkrachten van een Rolling Stones song en wel ‘Gimme Shelter’. Het is weliswaar bedoeld als bonustrack, maar deze versie is niet bepaald een fijn einde van dit album. Dit soort klassiekers dien je vanaf te blijven. Het maakt uiteindelijk niet uit voor het gevoel dat Annihilate The Evil oproept. Het is dat de heren van Fireforce uit België komen, anders zouden we spreken van Duitse degelijkheid.
Stein Urheim - Utopian Tales UtopianTales is het nieuwste geesteskind van Stein Urheim , een Noorse...
King King - Exile & Grace Het Schotse King King is al jaren een grote naam in het Europese...