2007-04-04
De Amerikaase gitarist Steve Fister speelde in het verleden met grote artiesten als Bon Jovi, Ozzy Osbourne en Steppenwolf. In het midden van de jaren ’90 besloot hij echter voor zichzelf te beginnen en in 1997 verscheen zijn eerste eigen album. Na nog vier studioalbums was het tijd voor een livealbum dat werd opgenomen tijdens een optreden in Duitsland. De muziek van Steve Fister is beïnvloed door muzikanten als B.B. King, Peter Green (ex-Fleetwood Mac), Freddie King en Albert Collins en op Live Bullets komen deze invloeden duidelijk naar voren. Het album staat vol met blues en bluesrock die volgens Steve Fister zelf tijdloos is, maar door veel mensen als hopeloos ouderwets zal worden beschouwd. Veel hippe rockliefhebbers willen waarschijnlijk niet dood gevonden worden met dit soort muziek op hun iPod.
Aan de andere kant: De Steve Fister Band, die verder bestaat uit Barend Courbois (voorheen onder andere Whistler Courbois Whistler, Vengeance en Action In DC) en Hans in ’t Zandt (Vengeance) staat als een huis en wie houdt van stevige blues en bluesrock doet met deze plaat zeker geen miskoop.
Het draait op Live Bullets duidelijk om de muziek. Gezongen wordt er weinig en sommige nummers zijn zelfs helemaal instrumentaal. Nu is dat niet zo erg want Steve Fister is geen begenadigd zanger. Gitaarspelen kan hij echter als de beste en dat laat hij dan ook horen in veel lange solo’s. In ‘JB Meets JB’ laat hij zijn gitaar ook “praten” zoals Peter Frampton deed in zijn hit ‘Show Me The Way’. Het is duidelijk waarom de bovengenoemde artiesten hem graag als gitarist inhuurden. Nu zou je misschien denken dat dit album één grote egotrip van Steve Fister is, maar dat valt mee. Ook de andere muzikanten krijgen genoeg ruimte om te laten horen wat ze kunnen en ondanks alle solo’s blijven wel steeds de composities centraal staan. Deze composities zijn niet allemaal even sterk, ‘Zig Zag Talk’ is wel een erg standaard bluesnummertje, maar de meeste kunnen er ruimschoots mee door. Sommige nummers, zoals bijvoorbeeld ‘Age Of Great Dreams’ zijn zelfs erg goed.
Het best is echter het eind van deze CD waar we drie covers aantreffen. De eerste is ‘Tommy’ van Jan Akkerman. De tweede een medley van ‘Baby Please Don’t Go’ (hier toegeschreven aan McKinley Morgansfield, oftewel Muddy Waters, maar al eerder uitgevoerd door Big Joe Williams en vooral bekend in de versie van Them), ‘3rd Stone From The Sun’ van Jimi Hendrix en ‘Radar Love’ van onze eigen Earring. In deze medley worden de nummers niet simpelweg achter elkaar gespeeld, maar echt met elkaar verweven. Live Bullets eindigt hierna met het geweldige ‘Pay Bo Diddley’ dat duidelijk gebaseerd is op ‘Hey Bo Diddley’ van de meester zelf, die hier ook als auteur wordt opgevoerd.
Live Bullets is al met al niet hip, maar wel kwalitatief goed en voor de liefhebbers van het genre zeker een aanrader. Steve Fister is een begenadigd gitarist en laat dit veelvuldig horen. Echt heel goed wordt het als hij nummers van anderen gaat spelen, misschien zou hij zich daar meer op moeten toe leggen.
Maxïmo Park - Our Earthly PleasuresVoor frontman Paul Smith bij Maxïmo Park kwam, had hij nog nooit ergens...
Willy Mason - If the Ocean Gets Rough Nadat Willy Mason zo’n twee jaar geleden aan de hand van Conor Oberst...