2017-12-22
Sheewawah is een nieuwe Nederlandse rootsrockband, die bestaat uit zanger, gitarist en liedjesschrijver Jeroen Kant, bassiste Judith Renkema en drummer Gino Bombrini. Voor alle drie bandleden geldt dat ze in wisselende samenstellingen al eens met elkaar hebben samengewerkt, maar nog nooit samen in één band. Zo drumde Gino in Jeroens begeleidingsband Ratten In De Schuur, speelde Judith basgitaar in Jeroens begeleidingsband De Sherrifs en spelen Gino en Judith samen in Komodo. Van het trio verscheen onlangs het Nederlandstalige debuutalbum Alles In Kleur. De basis voor de nummers van Sheewawah vormen de spitsvondige teksten van Jeroen over levenszaken als ouder worden, platzak zijn, liefde, gelijkheid, genieten van het leven en de hang naar vrijheid. In die zin verschillen de teksten niet erg van Jeroens vier eerdere soloalbums in zijn moerstaal. Het grote verschil zit in de muzikale begeleiding. Vanaf het opzwepende openingsnummer ‘Sheewawah’, dat qua sound moeiteloos zou kunnen doorgaan als een soundtrack voor een film van Quentin Tarantino, spat de energie van de plaat en blijkt dat de drie muzikanten elkaar naadloos aanvullen. Het geluid is een tikkeltje rauw en zompig, door de vette bassen, de distortion van de elektrische gitaar en de groovy drums en ademt in alles de sfeer van de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw. De stijl is hoofdzakelijk blues en rock, maar er worden ook uitstapjes gemaakt naar surfrock, bluesrock en de boogie.
Dankzij de doorleefde muzikale begeleiding komen de teksten van Jeroen nog beter tot zijn recht en word je als luisteraar letterlijk meegezogen in de gevoelens van de zanger. Dit resulteert in een aantal sterke nummers zoals het melancholische ‘Alles Is Op’, het rebelse ‘Nooit Meer Werken Voor Een Baas’, het opbeurende ‘Niks Moeilijks Aan’ en het weemoedige ’34 Jaar’. Een ander hoogtepunt vormt het grappige en maatschappijkritische bluesnummer ‘Bluespolitie’, waarin Jeroen zich aan de denkbeeldige ordehandhavers verontschuldigt met de woorden “Het spijt mij Bluespolitie, ik wist niet dat de blues van jullie was” .
Alles In Kleur is een sterk debuutalbum dat recht uit het hart gezongen en gespeeld is. Met Sheewawah lijken de puzzelstukjes van de afgelopen jaren precies op hun plek te vallen. En hoewel Jeroen zingt “Het gaat nergens naar toe, niemand kent mij meer” zal daar met dit album juist wel eens verandering in kunnen komen. Het is de band gegund, want het is een plaat waar menig Amerikaanse bluesband jaloers op kan zijn.
P!nk - Beautiful TraumaVijf jaar lang heeft zij haar fans laten wachten op iets nieuws maar Pink...
Robin Borneman - Folklore II - The Phantom Wail Kosten noch moeite worden gespaard om Ossenaar Robin Borneman onder de...