RECENSIE: Hurts - Desire

Hurts
recensie cijfer 2017-11-22 Inmiddels, door veel bekend, is de Engelse band Hurts niet te stoppen. Vanaf 2010 brengen de mannen nummers uit. Het begon allemaal met ‘Wonderful Life’, waar de drama en bombast van af spatten. Het is de emotie die aansloeg bij het publiek, gepaard met een fijne beat en veel energie. In 2011 verscheen het bijbehorende album Happiness, waar ‘Better Than Love’ en kraker ‘Stay’ op te horen waren. De één iets elektronischer dan de andere, maar beide ijzersterk. Er werd altijd perfect opgebouwd naar het refrein; de emotie kwam binnen. In 2015 kwamen ze ineens met een ander soort album. Surrender was zowat een dance-album te noemen en de teksten werden soms wel erg zoetsappig. Hoewel dit erg wennen was, bleek dit ook een prima album. Nu is Hurts terug met Desire wat nog meer poppy klinkt of moeten we zeggen commercieel? De fans zullen wel even moeten slikken, want niet elk nummer is even goed.

Het album begint met de single ‘Beautiful Ones’, wat veel elementen overneemt van de huidige popmuziek. Gemaakt voor het grote publiek, met veel makkelijke synths die ervoor zorgen dat het nummer erg catchy is. De tekst is niet zo diepgaand als we van de mannen gewend zijn en daarom klinkt het erg oppervlakkig. Dit is wel vaker het geval op het album. Zo is ‘People Like Us’ een samenraap van dance-elementen. Ineens is er een ‘drop’ met achtergrondzang die je doet denken aan één van die mannelijke popartiesten.

Eindelijk zien we een beetje terug van de Hurts waar we verliefd op zijn geworden. In ‘Something I Need To Know’ zijn de teksten meeslepend en veel persoonlijker. Ook de bombast bij het refrein die we kennen uit ‘Wonderful Life’ is er. Dit maakt het nummer heel dramatisch en meeslepend. Daarbij is de zang van Theo weer erg sterk. Bij ‘Wherever You Go’ daarentegen is de zang heel anders, bijna gemaakt. De R&B riedels met de hoge zang erdoor klinken heel vervreemdend, om maar niets te zeggen over de afgezaagde teksten. Bij ‘Thinking Of You’ zijn deze smakeloze teksten er ook, waarbij de dagen van de week worden langsgegaan; een makkelijk trucje. Gelukkig komt er soms wel weer iets moois voorbij, zoals ‘Hold On Me’, waar een relaxte sfeer wordt neergezet en de energie eveneens vrijkomt in het refrein. Dit is een formule die erg goed werkt. Ook ‘Magnificent’ heeft deze drama en voelt aan als een decembersong.

Het is jammer dat Hurts steeds commerciëler wordt, want hun kracht is juist om iets unieks neer te zetten en niet steeds dezelfde konijn uit de hoge hoed te toveren zoals andere popartiesten dat doen. Desire bevat veel van deze afgezaagde popliedjes, met af en toe een pareltje. De elektro eet langzaam de drama en diepgang op, terwijl er juist een goede balans zou moeten zijn tussen deze twee. Maar zoals bij elke artiest die ineens iets anders maakt, is het vaak ook wennen. We zijn benieuwd naar de verdere albums van Hurts en wat dit gaat opleveren.
Recensent:Nadine Visser Artiest:Hurts Label:Sony Music
Cover The Script - Freedom Child

The Script - Freedom ChildFans van het eerste uur, en eigenlijk ook zij die geen fan zijn maar radio...

Cover Quiet Riot - Road Rage

Quiet Riot - Road Rage Kom op Jongens, wat jullie in leven proberen te houden onder de naam Quiet...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT