2018-03-02
In november 1999 overleed Rob Hoeke, de beste boogiewoogie-pianist die er ooit in Nederland en ver daarbuiten heeft bestaan. Naast de prachtige herinneringen en het omvangrijke oeuvre die door de muzikant met zijn befaamde ‘betonnen linkerhand en swingende rechter’ zijn nagelaten, lag er ook nog een speciaal bewaarde floppy disk met instrumentale muziek. Het schijfje bevatte een mix van boogiewoogie en blues, gespeeld zoals hij alleen dat kon, en bestond geheel uit afgeronde composities. Hij heeft het indertijd opgenomen met de bedoeling dat zijn zoons Eric en Ruben daar ooit eens mee aan de slag zouden gaan. Nu, inmiddels zo’n achttien jaar na zijn overlijden, leek de tijd rijp om er mee aan de slag te gaan en zodoende is er dus van Hoeke onlangs een album met de toepasselijke titel Legacy uitgekomen. Samen met zijn broer Eric werkte Ruben anderhalf jaar aan dit stuk muzikale nalatenschap. In de zomer van 2016 werden alle tracks beluisterd en daar werd vervolgens een selectie uit gemaakt. In mei 2017 zijn ze begonnen met opnemen. Ondanks aanbiedingen van andere muzikanten om hier aan mee te werken, hebben de twee er bewust voor gekozen om het met elkaar uit te werken. Met Eric op drums en Ruben die het bas- en gitaarwerk verzorgt, wordt de wens van vader Rob na al die jaren toch nog vervuld. Wie het eindresultaat beluistert zou haast vermoeden dat de drie met elkaar tegelijk in de studio aanwezig waren. Waarom dit moment is gekozen om er aan te werken was voor Ruben zelf ook deels onverklaarbaar. Feit is dat hij zich er jarenlang niet toe kon zetten om hier aan te beginnen. Zelfs het luisteren naar muziek van zijn vader bleek al te veel gevraagd. Het was te pijnlijk en daarnaast ook behoorlijk confronterend. Toen zijn vader net overleden was, Ruben was op dat moment 23 jaar, werden er weleens platen van Rob Hoeke gedraaid door een DJ als hij daar dan speelde. Ruben begreep weliswaar de goede bedoelingen maar vluchtte op zo’n moment dikwijls zo snel mogelijk naar een plek waar hij de muziek niet hoefde te horen. Toen besloten werd om aan de slag te gaan met dit album dook hij in de archieven om er onder meer achter te komen wat zijn vader nu mooi vond qua bas en drumwerk. Ruben wilde tot het uiterste gaan om het goed te krijgen, iets wat bij beluistering duidelijk is terug te horen. Hoewel hij nooit helemaal vastgepind wilde worden aan het bluesgenre verklaarde hij nog niet zo lang geleden de blues nog altijd enorm fijne muziek te vinden, deze nooit zou verloochenen, en dit nu eenmaal moest doen.
Het opnemen van Legacy zou niet alleen een verrassende en interessante, maar ook een ronduit opmerkelijke klus blijken. Tijdens de beluistering van die floppys en het selecteren ervan ontdekte hij dat zijn vader in dit genre toch echt veruit de allerbeste was. Het toeval was bovendien dat hij exact dezelfde melodieën pakte op zijn bas en gitaar als hij op de piano. Met het toepasselijke ‘Cruisin’ With My Kids’ opent Rob Hoeke virtuoos waarbij zijn onnavolgbare pianoklanken op perfecte wijze worden begeleid door de allerbeste band die hij zich ooit kon wensen om o.a. via ‘Holland Boogie’ en het jazzy ‘Blues In The Dark’ te eindigen met het indrukwekkende en veertig seconden durende ‘Goodbye Boogie’. Het is tevens het einde van een zeer bijzonder en waardig eerbetoon waar Rob Hoeke ontzettend trots op zou zijn geweest.
Zorita - AphroditeDe Amsterdamse Mestizo popband Zorita werd in 2009 gevormd rond zanger en...
Olivier Messiaen - Quatuor Pour La Fin Du Temps Olivier Messiaen (1908-1992) was een Franse componist, pianist en organist....