2018-02-26
”Today we listen to piano-based band Leyya, they bring in some instrumentation from all across the world. I think they’ve a sitar earlier in the song, which creates a cool vibe”Waarom zou hier nog een heel verhaal moeten staan over Leyya, als de band zichzelf al voorstelt in het eerste nummer ‘Sauna’ van hun gelijknamige tweede album? Ze leveren namelijk al een prima introductie om deze sample over te laten gaan in een nummer die zeker “a cool vibe” heeft: het hoofd van de recensent ging al automatisch op en neer. Dat belooft veel goeds.
Leyya bestaat uit een Noors duo (een man en een vrouw) die samen arty popmuziek maken. Die aspiraties worden meteen duidelijk als nummer twee ‘Drumsolo’ wordt beluisterd. Na een coole intro, wordt het organische nummer ondersteunt door een heerlijke funkybaslijn. De aandacht van de luisteraar wordt erbij gehouden door het nummer op te breken met de beloofde (korte) drumsolo. Hoewel het nummer geen meezinger is, is het begrijpelijk dat Leyya dit nummer heeft gekozen als single. Door opnieuw ”a cool vibe” te creëeren en de luisteraar een vol geluid met genoeg te ontdekken voor te schotelen is ook dit tweede nummer een schot in de roos.
Op ‘Zoo’ gaat het tempo omlaag en wordt er gefocust op de fluwelen zang van Sophie Lindinger. Marco Kleebauer, de mannelijke kant van Leyya, treedt meer naar de achtergrond terwijl de zang een belangrijkere rol inneemt. Het vrolijke intermezzo waarbij de bas weer lekker funkt doet denken aan andere vrolijke indiebands, maar dat is de Noren vergeven: de nummers klinken gewoon erg lekker.
Het lage tempo blijft op nummers als ‘Candy’ en ‘Solitude (I’ve Never Been Fun)’, maar blijven interessant omdat de stem van Sophie mooi genoeg is om een heel nummer te dragen. Marco moet wel een multi-instrumentalist zijn, want Leyya doet niks onder voor een band van drie à vier man(/vrouw) terwijl ze maar met zijn tweeën zijn. Zijn favoriete instrument lijkt de bas: de bastonen staan lekker hard in de mix waardoor het blijft swingen en Leyya is niet bang buiten de begane paden wat betreft ritme te treden. Hierdoor blijft de plaat interessant, zelfs als de muziek op plaatkant twee wat minder urgent wordt. Na het hoogtepunt van deze kant, ‘We Did OK’, volgt het slotnummer. Deze reprise van ‘Zoo’ leert de luisteraar dat ze naar een verrekt lekker plaatje hebben geluisterd.
Sauna voelt als een warm bad (ha-ha) en doet verlangen naar meer. Hoewel de vrolijke indiebandjes van de jaren ’00 nooit ver weg zijn en het de vraag is hoe het zit met de houdbaarheid van de nummers, staat er genoeg moois op deze plaat om hem in je hart te sluiten. Voor een relatief onbekende band is dat een groot compliment. Leyya in het algemeen en Sauna in het bijzonder verdient een groter publiek.
Walk The Moon - What If NothingHet is alweer vier jaar geleden dat Walk The Moon een megahit scoorde met...
Slow Leaves - Enough About me Als je nog naar de winkel zou gaan om cd’s te kopen, dan was Slow Leaves...