De liedjes zijn gevarieerd, waarbij sommige trage mysterieuze ballades zijn zoals ‘Zon’. Dan wordt er even flink gas gegeven op een nummer als ‘Heb Ik Waat’, dat behoorlijk hard door rockt. Holtman maakt hiervoor vaak slim gebruikt van samples en electronica en varieert zo nodig ook binnen een enkel nummer bijvoorbeeld in het fraaie ‘Blik’. Soms houdt hij het zelfs behoorlijk minimaal zoals op ‘Laeg’, waardoor het naar krautrock neigende liedje een vervreemdend effect teweeg brengt, maar tegelijkertijd wel onder je huid kruipt.
De plaat begint met een donkere piano intro in ‘Wakker In Slaop’ en prikkelt daarmee direct je interesse. Vaker worden er pianostukjes toegevoegd, die de nummers wat warmte geven. Keer op keer hebben de nummers een eigen karakter waardoor de aandacht niet snel verslapt. Onder andere ‘Allein’ verraadt dat Holtman hier en daar wat hulp inschakelde van gastmuzikanten en -zangvocalisten. Dit doet echter helemaal niets af aan het album en de knappe prestatie, maar komt juist de afwisseling in het geluid ten goede.
Want Trap Door is een overtuigende plaat vol met doeltreffende composities, die met zorg ingespeeld en opgenomen zijn. Het Limburgse dialect voegt hieraan nog een extra dimensie toe en werkt erg goed in deze muziek. Met recht mag Huub Holtman erg trots zijn op wat hij hier laat horen. Afgesloten wordt met het mooie ‘Bin Ik Klaor’, waarin hij zich afvraagt of hij klaar is of terug komt. Laten we hopen op het laatste.
Tino - Less...Then MoreDe man die ooit beloofde elk jaar een album te maken is terug. Tino is een...
Lone Road Station - Rebels De zeskoppige band Lone Road Station werd in 2013 in Venlo opgericht. Ze...