De band noemt haar muziek een mix van pop noir, en gothic(dark)jazz. Daar hebben we eigenlijk niets aan toe te voegen. De toonzetting van de plaat is inderdaad somber, maar tegelijkertijd ontzettend mooi. Petra de Winter zingt met haar flexibele stem vaak laag, maar gaat soms ijzingwekkend de hoogte in en kan dan ineens klinken als een valse heks (‘Poppies In Flanders Fields’). De lome tempos en soms jazzy ritmes worden spaarzaam afgewisseld met heftige uitbarstingen waarop de gitaar even het hoogste woord heeft, zoals in ‘In The Flesh’, ‘Billy Jean’ en het eerder genoemde ‘Poppies In Flanders Field’. Evenzo makkelijk gooit Chabliz er een flinke dosis jazz in zoals in ‘When Sirens Call (Arthur)’ en ‘The Swing’, of verrast met een heus popnummer (‘Blue Strike’).
Wat betreft de voor de band zo belangrijke covers: De cover van Associates’ ‘Breakfast’ is net aan te herkennen, net zoals ‘You Were Meant For Me’ van The Divine Comedy & Ute lemper, maar de cover van ‘Billy Jean’ van Michael Jackson is werkelijk totaal onherkenbaar en is zodoende ook voor ondergetekende een prima te behappen versie, die zonder het irritante gepiep een stuk prettiger wegluistert dan het origineel. Daarentegen is ‘Imitating Angels’ (Nymphs) gelijk herkenbaar en dat is nu jammer want het mist de ‘bite’ van het origineel (nog altijd een van de favorieten van uw recensent). De David Bowie cover ‘Lady Grinning Soul’ (in een lounge versie) staat dan ook weer zo ver van het origineel af dat we ook hier mogen zeggen: Goed gedaan!
Chabliz komt prima voor de dag met dit lekker duistere album dat op het eerste gehoor soms als een rustige loungeplaat overkomt, maar een intens donkere onderlaag kent. Enig doorluisteren is vereist, maar dan ontvouwt zich dan ook een prachtige en veelzijdige plaat.
Claudia Robbens - Who You Want To BeAmericana is een veel omvattend hokje om een artiest in te plaatsen als je...
SweetKiss Momma - Get Ready For The Getdown Een beetje band begint met het voorzichtig uitbrengen van wat EP-tjes om...