2018-03-09
Voor de kenners van het betere verfijnde gitaarwerk uit de Lage Landen is John F. Klaver al lang geen onbekende meer. Ondanks de diverse awards en de uitgesproken waardering in diverse (inter)nationale bluesmedia is grote bekendheid tot dusver echter uitgebleven. Desondanks kan de John F. Klaver Band zich beroepen op een trouwe aanhang die deze gitaarvirtuoos al ruim tien jaar lang nauwlettend in de gaten houdt. Ook in het buitenland heeft men inmiddels kennis genomen van de bescheiden muzikant en zijn fantastische band. Zo is er in Duitsland drie jaar geleden zelfs al eens een optreden opgenomen dat onder de titel Live At Blues Baltica is uitgebracht en heeft de band Nederland vertegenwoordigd tijdens de Internationale Blues Challenge in Memphis. Waar niemand het hem kwalijk zou hebben genomen om van daaruit rustig te werken aan een grotere naamsbekendheid met dezelfde formule, weet de John F. Klaver Band iedereen te verrassen met het album Catch The Morning Sun. De verzameling van zeven tracks die hierop is terecht gekomen kun je ronduit gewaagd noemen en is bovendien allesbehalve een logische, lees voorspelbare, voortzetting op de voorgaande albums. Natuurlijk blijven de blues-invloeden duidelijk waarneembaar in zijn gitaarspel maar deze keer heeft hij toch echt rigoureus het roer omgegooid.Gekozen is er bijvoorbeeld voor een geheel andere aanpak door gebruik te maken van de diensten van Sven Figee en Roland Dirkse die de produktie- en engineeringswerkzaamheden voor hun rekening namen. De ervaren mannen, ook wel bekend als Marmelade Music Team, hebben hun sporen reeds verdiend bij o.a. Anouk, Sven Hammond en The Voice Of Holland en kunnen nu daar dus ook met trots de John F. Klaver Band aan toevoegen. Niet onbelangrijk is daarnaast het gegeven dat Klaver voor dit vijfde album ook wijzigingen in de personeelsbezetting heeft aangebracht. Opvallend bij beluistering van Catch The Morning Sun is bovendien de ontspannen manier van spelen van de muzikanten, dat wellicht samenhangt met het eerdergenoemde samen-werkingsverband. De band heeft zich duidelijk volledig kunnen focussen op het combineren van ragfijne rootsklanken in combinatie met een eigentijds geluid die in de sterke, voornamelijk zelfgeschreven, composities terug te horen zijn. Heel even lijkt Klaver in de huid van Derek Trucks te zijn gekropen tijdens het gevoelige ‘Learned A Lot’ of het speelse ‘Funny Way Of Showing It’ dat zomaar uit New Orleans afkomstig kon zijn. Dit alles, aangevuld met de vocalen van zangeres Nicole Verouden maken het totaalgeluid van deze vernieuwde aanpak tot een uitermate prettige luisterervaring. Logisch dus dat hierbij automatisch ook de vergelijking met de Tedeschi Trucks Band om de hoek komt kijken. Het ‘toeval’ wil dat we ‘Shelter’, een van Susan Tedeschi afkomstige vertolking voorgeschoteld krijgen met de fraaie bijkomstigheid dat ieder bandlid zich hierin even heerlijk kan uitleven.
Nadeel is dat dit album dus slechts zeven tracks bevat, het grote pluspunt is dat het geen zwakke momenten kent. Wij kijken nu al uit naar de eerstvolgende nieuwe en volwaardige verzameling van deze sterke band.
Fabrizio Cammarata - Of Shadows Fabrizio Cammarata is zo iemand die perfect binnen het hokje...
Claudia Robbens - Who You Want To Be Americana is een veel omvattend hokje om een artiest in te plaatsen als je...