Tip één bij het luisteren naar Needle Paw: Laat je vooral niet leiden door het openingsnummer dat klinkt alsof er een duivelsuitdrijving plaatsvindt. Terwijl dat nummer mysterieus en Afrikaans klinkt, wordt de rest van de plaat juist gekenmerkt door soulvolle klanken op een zeer minimalistische manier. Terwijl het geluid van Hiatus Kayote grootse producties waren, gaat Nai Palm met haar muziek terug naar de essentie en het intieme. Alle nummers bevatten slechts twee ingrediënten: zang en gitaar. En dat blijkt genoeg te zijn voor Nai Palm om haar ei kwijt te kunnen en haar talent te laten horen. Haar stem is het middelpunt van de aandacht, en dat is ook de eer die haar stem verdient. Haar stem is diep, warm, slepend, sterk en heeft eigenlijk slechts minimale begeleiding nodig. Daarin heeft de zangeres een goede beslissing genomen.
De beperkte bezetting op Needle Paw kan zowel in het voordeel als in het nadeel van Nai Palm gaan werken. En in dit geval lijkt het eerder naar dat laatste te neigen. Door de afwezigheid van tempowisselingen lijkt dit album eerder op een track van een klein uurtje dan op dertien zelfstandige tracks. Vanzelfsprekend hoort er samenhang tussen de nummers aanwezig te zijn op een album, maar iets meer variatie had Needle Paw waarschijnlijk een stuk spannender en interessanter gemaakt. Dit is weliswaar een groot punt van kritiek, het verandert echter niets aan het feit dat Nai Palm een getalenteerde zangeres is.
Lety - The WallflowerZe heeft haar roots in de Bronx, maar de van origine Amerikaanse Lety woont...
the Bullfight - Whisper In The Dark For Me Huiskamerconcerten zijn voor bands en voor voor singer-songwriters een goede...