2018-03-14
Yana Kedrina is geboren en opgegroeid in een buitenwijk van Moskou. Voor haar langspeeldebuut onder de naam Kedr Livanskiy putte ze veel inspiratie uit deze omgeving, die wordt gedomineerd door monotone flats uit de Sovjetperiode. Enerzijds leidde dit grauwe decor tot eenzaamheid, vervreemding en escapisme bij de 27-jarige muzikante. Aan de andere kant sprak dezelfde buurt, waar de gebouwen, industrie en natuur schijnbaar naadloos in elkaar overlopen, ook tot haar artistieke verbeelding. Kedrina ontwaart er een zweem van mystiek en mysterie in, zeker wanneer het schemert.Op Ariadna, vernoemd naar de Griekse godin van de passie, verwerkt Kedr Livanskiy zowel haar (mythologische) fantasieën als realistische beleving van haar wijk. Ze versmelt een milde vorm van techno met naar ambient neigende synthpartijen en ze zingt er met een lichte reverb overheen. Dit levert een dromerig geluid op, passend bij de geschetste thematiek.
Dat Kedrina volledig in het Russisch zingt, versterkt de mysterieuze sfeer van het album. Ze klinkt als een stem uit een onbekende wereld – en dat is Rusland eigenlijk ook wel in West-Europa, al wordt het land natuurlijk vaak besproken in de media.
Een gevoel van herkenning wordt opgeroepen door de gebruikte elektronica. Ariadna is gecomponeerd en opgenomen met oude synthesizers en drumcomputers, wat het geheel een charmant tikje retro mee geeft. Door de muziek grotendeels ‘live’ in te spelen klinkt de plaat bovendien wat rauwer, om niet te zeggen menselijker, dan wanneer deze volledig softwarematig was geproduceerd.
Openings- en titelnummer ‘Ariadna’ vormt meteen een visitekaartje voor het album. Weinig verrassend dus dat dit de eerste single was. Met een lome beat als basis kruipt dit ietwat zeurderig ingezongen nummer verraderlijk snel onder je huid. ‘Sunrise stop’ vormt een heerlijk mellow vervolg.
Voor wie graag in de etherische sfeer blijft hangen, biedt de rest van het album één lange trip. Toch is het gevaar van dit soort platen dat sommige nummers volledig aan de aandacht ontsnappen. Zo zou je op Ariadna wel eens wakker kunnen schrikken van lied nummer vijf alweer, ‘ACDC’. Op dit nummer, dat is opgebouwd rond het gedicht ‘The Tyger’ van William Blake, toont Kedr Livanskiy zich van haar wildste en meest gevarieerde kant. Ondersteund door een opzwepende breakbeat en dito synths spreekt Martin Newell (The Cleaners from Venus) de enige Engelse woorden van het album in. Het ligt niet aan de taal, maar dit nummer vormt het absolute hoogtepunt van de plaat.
‘Za oknom vesna’ (onvertaald, betekent zoveel als ‘de lente is in aantocht’) en ‘Love & Cigarettes’ lenen zich goed voor de rustige laatste dansbewegingen in een club alvorens de lampen weer aangaan, terwijl met ‘Sad One’ in ambient-stijl wordt afgesloten. Het is een beetje een nachtkaars, maar vinylliefhebbers kunnen zich daarna nog getroosten met twee aardige bonusnummers.
Högni - Two TrainsDaar waar Högni vandaan komt, is hij een grote. Zo groot zelfs dat hij tot...
Gordi - Reservoir Sophie Payten, in de muziekwereld bekend onder de naam Gordi , weet al sinds...