2018-02-23
De Noorse drummer en percussionist Erland Dahlen is een grote naam in zijn thuisland en vakgebied. De beste man speelt in meerdere experimentele jazz- en elektronicabands zoals Kaada, Hanne Hukkelberg en Madrugada, werkte mee aan honderden albums en maakte deel uit van een groot aantal tournees. In de tussentijd vond hij ook nog tijd om aan zijn solocarrière te werken en brengt sinds 2012 soloplaten uit. Zijn solowerk wordt gelauwerd en zijn vorige album werd genomineerd voor de Spellemannspris, een Noorse muziekprijs vergelijkbaar met een Grammy. Zijn nieuwste plaat is de derde in zijn soort en heet Clocks. Dahlen maakt ambient muziek en trekt zich daarbij niets aan van standaardstructuren of instrumenten. Zijn werk bevat geen coupletten en refreinen, maar zijn beter te omschrijven als soundscapes. Hij haalt zijn inspiratie uit het gebruik van ongewone instrumenten en door het creëren van nieuwe instrumenten door alledaagse voorwerpen te nemen. Zo gebruikte hij voor deze plaat niet alleen maar een hele berg aan percussie-instrumenten, maar ook knikkers, borden, bestek en een vrachtwagen. Het resultaat is een ritmisch geheel waarin je steeds maar weer nieuwe geluiden en melodieën in kunt ontdekken.
Eerlijk is eerlijk, voor het werk van Erland Dahlen moet je wel een beetje in de stemming zijn. Mocht dat het geval zijn, dan is het mogelijk om je mee te laten nemen naar zijn filmische werelden van geluid, waar ritmes en melodieën hun eigen weg gaan en in elkaar overlopen. Mocht je nou niet in de stemming zijn, dan klinkt de plaat als een grote brij aan geluid dat structuurloos en richtingloos veertig minutenlang voort dendert. Het kost een heleboel luisterbeurten om de nummers van elkaar te kunnen onderscheiden en de thema’s in de muziek te herkennen. Zo heeft uiteindelijk ‘Glas’ iets grootst en ruimtelijks en zou het goed passen als filmmuziek voor een science-fiction film waar men de ruimte in gaat. Ook ‘Lizard’ heeft diezelfde sfeer, hier leiden elektronische tonen en een zingende zaag het geheel naar één van de meest toegankelijke en melodische werken van de plaat. Het nummer dat daaraan vooraf gaat, ‘Bear’ is donkerder en onheilspellend. Wanneer je intensief naar deze nummers luistert en je fantasie de vrije loop laat gaan, zie je landschappen voor je er lijkt de muziek een verhaal te vertellen, maar wanneer je Clocks op de achtergrond aanzet, zijn het al snel te veel onsamenhangende prikkels en wordt het een onprettige ervaring.
Chastity Brown - Silhouette Of SirensIn Nederland zijn we volledig voorbij gegaan aan Silhouettes Of Sirens , het...
Witchery - I Am Legion Mocht de naam Witchery je bekend voorkomen, dan kan dat goed kloppen. In...