De plaat begint redelijk voortvarend met ‘Don’t You Kow What’, een lekkere uptempo song die wel ergens de richting van Blaudzun op gaat, maar dan minder weelderig. De mooie snik van O’Reilly is prettig om naar te luisteren en met een beetje promotie zou dit zomaar een hitsingle kunnen worden. Het album vervolgt met het ingetogen wonderschone ‘Make It Holy’ dat opvalt door melodieus gitaargetokkel en mooie sfeervolle achtergrondvocalen.
Zoals gezegd beklijven de liedje halverwege de plaat net wat minder, wat voor een deel komt omdat deze liedjes wat ingetogener zijn. De bite van de eerste vier songs wordt wat gemist. Neemt niet weg dat de voorlaatste ‘Something’s Really Wrong’ precies die dreiging herbergt die de titel van de song lijkt te beloven en ook afsluiter ‘Till It Ends’ haalt makkelijk het niveau van het begin.
I Can’t Stand The Sound is typisch een plaat die heerlijk wegluistert op een lome zondagochtend. Met een aantal prachtige luisterliedjes weet Ryan O’Reilly je aandacht te trekken al beklijft misschien niet alles, het wordt ruimschoots gecompenseerd door een aantal prachtige songs.
Robert Earl Thomas - Another Age Robert Earl Thomas speelt in de band van de indierockers Widowspeak. Met...
H.C. McEntire - Lionheart Als frontvrouw van Mount Moriah is zangeres H.C. McEntire geen onbekende in...