2018-05-03
De eigenzinnige KyleCraft weet wat hij wil. Volgens Craft maakt hij muziek vooral voor zichzelf, niet zozeer voor de luisteraar. Een opvallende uitspraak natuurlijk. Naast opvallende uitspraken is ook de uitstraling van deze 29-jarige Amerikaan opvallend te noemen. Met zijn gitzwarte bos piekharen zit hij centraal, in wat de Fransen een tableau vivant noemen, en is hij het middelpunt van zijn albumhoes. Hij zoekt je aandacht, evenals hij doet met zijn muziek. Full Circle Nightmare is het derde album van KyleCraft, die in 2016 niet onopgemerkt debuteerde. En sindsdien heeft Craft er tempo ingezet. Craft kwam terecht bij het label Sub Pop toen hij met een schoolvriend en zijn toenmalige vriendinnetje als band er binnenstapte en brutaal een demo achterliet. Craft hield contact en besloot een paar jaar geleden alleen door te gaan. En zie hier, album nummer drie. Eind 2017 bracht de Bob Dylan fan nog een album uit genaamd Girl Crazy, dat vol staat met covers van vrouwelijke artiesten die hij zelf enorm waardeert. Op die manier belandde er nummers van o.a. Cher, TLC en Sharon van Etten op het album.
Ditmaal dook Craft met een voltallige band de studio in, waar hij voorheen veelal zelf met behulp van een laptop aan de slag ging. Om net als zijn grote voorbeelden ‘live’ het album op te nemen. Hulp kreeg hij van Chris Funk, gitarist van The Decemberists. De stijl van de twee voorgaande albums blijft americana met een flinke scheut glamrock. Soms hoor je wat meer de countrystijl terugkomen, zoals in het nummer ‘Exile Rag’. De glamrock hoor je hier en daar terugkomen in de vorm van vrolijke trompetten (‘Heart break Junky’) of een niet misplaatst orgeltje (‘Belmont (One Trick Pony)’).
De nummers van Craft hebben meestal een goed tempo erin zitten, en gaan vol gas en met overtuiging door je geluidsset. Toch zijn de rustige songs op dit album, zoals ‘Slick & Delta Queen’ en ‘The Rager’, goede toevoegingen. Een knappe productie, wat benadrukt wordt vanaf het eerste nummer dat lijkt over te lopen in de titeltrack ‘Full Circle Nightmare’. Wat aanvoelt als een break in één liedje, blijken twee verschillende tracks te zijn. Kyle Craft geeft met dit album een visitekaartje af. Eigenzinnig en erg overtuigend. Lekkere songs waarbij je invloeden hoort van Bowie, Father John Misty en zijn held Bob Dylan. Of hij die status ooit zal behalen is af te wachten. In dit muzikale tijdperk wordt dat misschien lastig, maar een lekkere plaat uitbrengen zoals deze valt altijd op zijn plaats.
The Soft Moon - CriminalKarrenvrachten schuldgevoel, verrotte jeugd, misbruik en over het algemeen...
Imarhan - Temet Het Algerijnse Imarhan is een van de meest verrassende bands binnen de...