
Wie door deze introductiepost-punk in de traditie van Joy Division en Echo & The Bunnymen verwacht op Room Inside The World, komt bedrogen uit. Vanaf de eerste seconden krijgt de luisteraar wel de donkere tonen van de stem van zanger Tim Darcy te horen. Het instrumentarium wordt echter niet gekenmerkt door het herhaaldelijk aanslaan van de lagere bastonen waar de post-punk in de 80’s zo groot mee is geworden. De muziek ademt meer 80’s alternative dan deze klassiek geworden post-punk. De muziek is melodieuzer, kent meer loopjes en kent minder repetitie.
De plaat opent met ‘Into The Sea’ en de stem van Darcy knalt er vanaf de eerste seconde in. De luisteraar die het donkere stemgeluid van de Canadese zangerniet kan waarderen kan de plaat beter afzetten: de plaat leunt sterk op de vocalen van de frontman.Hoewel er donkere thema’s worden aangesneden (“Feel Like Falling” en huilende uithalen), zorgen de bijna jazzy loopjes voor wat lucht. Waar de klassieke post-punk vooral repetitie gebruikt om de zwartgalligheid over te brengen, is de stem van Darcy bij Ought genoeg.
Op ‘Disgraced In America’ laten de andere bandleden zien niet alleen de zanger te kunnen ondersteunen met frivole loopjes onder zijn donkere stemgeluid. Op de helft van het nummer laten zij zien de nummers heerlijk te kunnen laten ontsporen. Ook horen we een ander stemgeluid van Darcy. Hij klinkt onderkoeld, verveeld en “disgraced in America”.
De huilende stem van Darcy kan soms ook te veel van het goede zijn. Dat blijkt op ‘Disaffectation’. Het nummer steunt veel te veel op de vocalen, in dit geval een probleem: de muzikale ondersteuning blijft namelijk achter. Hierdoor neemt vanaf het derde nummer de aandacht van de luisteraar en de urgentie van de band af. ‘These 3 Things’ wordt nog gered door de sterke riff, maar bij de drie daaropvolgende nummers verliest de luisteraar zijn/haar aandacht.
Als het één-na-laatste nummer de luisteraar nog eenmaal wakker schudt, alvorens af te sluiten met een logge, trage afsluiter, is de conclusie reeds getrokken. Te veel nummers op Room Inside The World bieden te weinig nieuws of spannends. De derde van Ought is hierdoor een goede plaat, geen topplaat.

Son Lux - Brighter WoundsHet vijfde album van Son Lux is met Brighter Wounds een feit. De band...

Suuns - Felt In het huidige muziekcircuit, waar de hypes je om de oren vliegen, is het...