2018-04-10
Het begint inmiddels aardig vol te worden in de platenbak met het kopje ‘heavy instrumental’. Het genre zit duidelijk in de lift. Het uit Belgisch Limburg afkomstige Statue timmert al een paar jaar aan de weg en heeft inmiddels een aardige live reputatie opgebouwd. In 2013 debuteerde de band op plaat en met nieuwe aanwinst Kasper zijn ze toe aan album nummer drie. Statue heeft een ongewone bezetting met drums, bas en maar liefst vier gitaristen. De band bestaat uit drummer Antoni Foscez, bassist Bart Weyens en gitaristen Lennart Janssen, Emiel van den Abeele, Jos Houwen en Jan Viggria. Genoeg om hun eigen wall of sound mee te creëren.
Waar veel instrumentale bands hun inspiratie halen uit heavy rock, psychedelica of krautrock en vooral los gaan op heavy riffs, klinkt Statue conventioneler met haar hoekige, ritmische rockmuziek. In het gitaarspel klinken wel invloeden door van gitaar georiënteerde bands als Television en Sonic Youth en onze eigen Kong.
De CD opent met de soundscape van ‘0’ en gaat naadloos over in de opzwepende rocktrack ‘K’. Een goed begin. Maar het volgende nummer, ‘A’, lijdt duidelijk aan creatieve armoede. De song leunt te zwaar op een eenvoudig toonladdertje en mist daardoor spanning en dynamiek. Datzelfde trucje herhaalt de band nog een keer bij track ‘P’. De korte en heftige track ‘S’, waarin de nadruk ligt op het drumwerk van Foscez, is een stuk beter geslaagd.
Om instrumentale rockmuziek een album lang spannend te houden, moet je als band inventief te werk gaan. Statue kleurt op Kasper iets te veel binnen de lijntjes. Met vier gitaristen in de gelederen mag de band best wat onstuimiger klinken. Een wat explosievere sound zou de band geen kwaad doen. De in een prog-jam eindigende albumafsluiter ‘R’ smaakt in ieder geval wel naar meer.
Bert Hadders & De Nozems - TjeuMeer dan tien jaar geleden vormde Bert Hadders een nieuw muzikaal verbond wat...
Adam Barnes - Vacancy At Nasa Je hebt van die artiesten die eerder in Nederland door lijken te breken dan...