2018-04-20
De titel van de EP van de Engelse zanger Patrick McCallion had zo op zijn ‘to do’ lijstje kunnen staan: Keep Smiling. Want dat er een hoop onvrede in deze zanger schuilt, dat wordt met deze vijf nummers wel duidelijk. En die onvrede gaat gepaard met een hoop energie. Van rustig opbouwen is in dit geval geen sprake. McCallion knalt vijf nummers lang keihard door.De opener, ‘Coffee’, had zo geschreven kunnen zijn terwijl de zanger flink liep te stuiteren als het gevolg van een cafeïne overdosis.
Ondanks dat Keep Smiling zo barst van de energie, weet McCallion toch ook genoeg aandacht op te eisen voor zijn teksten. Hij heeft dan ook een boodschap die hij door zijn muziek wil verkondigen, Keep Smiling staat vol met politieke protest liederen. Zijn verbale protest wordt gesteund door gitaargeweld dat zijn woorden nog net niet overheerst. Het is dat McCallion zelf gitaar speelt, anders had hij waarschijnlijk tijdens zijn nummers vaak zijn vuist in de lucht gestoken.
Dat McCallion ook zonder gitaargeweld goed uit de verf komt, bewijst hij op een van de nummers op deze EP: ‘The Death Of Coney Island’ dat gelijk veel meer het karakter lijkt te hebben van een waar luisterliedje. Maar toch lijkt het er op dat McCallion zijn onvrede beter weet te uiten wanneer de kracht van zijn stem samen gaat met het gerag op een gitaar. Als deze zanger besluit om een protestzanger te blijven, dan zal hij in het huidige politieke landschap zijn lol op kunnen en genoeg materiaal kunnen vinden om het nog even flink over uit te schreeuwen.
Jeremy Loops - Critical As Water Jeremy Loops is een vrijdenkende geest, dat is duidelijk hoorbaar op...
Peter Kernel - The Size Of The Night Hoe kan het dat je iemand jarenlang haat om dan uiteindelijk toch samen...