2018-04-24
Vorig jaar zomer kreeg ondergetekende te maken met een EP van The Galactic Lo-Fi Orchestra. Waar het toen heen ging met het project van Michel Geelen lag natuurlijk al in de ‘bandnaam’ verscholen. Nu een klein jaar later is er dan het echte vervolg op de vijf nummers tellende promo. We krijgen een klein uur lang lo-fi alternatieve rock voorgeschoteld op een album met de ellenlange titel The Happy Prince And Other Stories Or The Picture Of Dorian Gray die natuurlijk een enorme verering voor Oscar Wilde voorstaat. Die titel, die noemen we maar één keer, maar dat Geelen zijn inspiratie heeft gehaald uit het beroemde sprookje én het beroemde boek van Wilde, wordt uit de titel snel duidelijk. De vijf songs van de EP staan vanzelfsprekend op het album, maar dan nu over de hele plaat verdeeld. Het is overigens niet voor niets dat juist deze vijf songs als promo dienden want ze horen bij de sterkste songs op het album. Voor het overige is het weer een psychedelisch ratjetoe wat Michel Geelen ons laat horen en het getuigt van een creatieve geest al draaft hij soms wel een beetje door. Zo word je krankjorum van het afsluitende en elf lange minuten durende ‘Let It Go’ waar op een toetsenlaagje Geelen, de dame die het sprookje The Happy Prince voorleest, constant ”People called him: the happy prince” laat herhalen. Waar is de stop knop? Die dame horen we ook het begin van het sprookje oplezen in de eerste song ‘Sending Kisses From The Sky’, een liedje waarop een soort babybelletje en een vervormde stem, begeleid door een gitaar, de hoofdmoot vormen. Best een gedurfd begin van een album zullen we maar zeggen.
Maar behalve de vijf songs van de promo is er nog wel meer te genieten. Zo klinkt ‘Sister Poopoo’(wat een titel) ook weer net zo psychedelisch als het werk van de vroege Pink Floyd en doet ‘Looking Like The Others’ wel wat denken aan de punk/new wave uit de late jaren zeventig. In ‘Want To Go Outside’ en ‘Your Dream Is Waiting’ is het blij-ei gehalte wel wat hoog en ook ‘Let us Rock Tonight’ wringt behoorlijk. Zo zijn er nog wel een paar momenten te vinden die het wat minder hebben, maar gelukkig zijn de leuke momenten in de meerderheid. Het moet ook niet te mainstream worden natuurlijk, want dat is zeker niet de bedoeling van Geelen en zijn band.
Als vijf songs op een EP is de muziek van The Galactic Lo-Fi Orchestra verrassend en fris te noemen, maar wanneer alle psychedelica als zeventien songs in een klein uur langskomen is het wel heel erg veel van het goede. We vinden dan toch wel wat tracks die wat minder urgent zijn en het niveau wat naar beneden trekken. Al met al nog wel ruim voldoende om van te genieten, zeker als je van psychedelische lo-fi muziek houdt.
John Oates - ArkansasHet duo Hall & Oates associeer je niet gelijk met het betere country....
Aiming For Enrike - Las Napalmas Met het beroerdste nummer van Enrique Iglesias als ironisch bedoeld mikpunt...