2018-03-23
Sinds het debuutalbum The Big Black And The Blue uit 2010 is het Zweedse folkduo First Aid Kit langzaamaan steeds bekender geworden. De doorbraak naar het grote publiek kwam met het derde album Stay Gold, mede doordat het hiervan afkomstige nummer ‘Silver Lining’ in een autoreclame werd gebruikt. Ruins is de opvolger van Stay Gold en dit album heeft ruim drieënhalf jaar op zich laten wachten, iets wat ongetwijfeld ook te maken heeft met het toegenomen succes en daarbij behorende tourverplichtingen.
De toegenomen bekendheid van Fist Aid Kit blijkt op Ruins meteen uit de lijst met gastmuzikanten. De zusjes Söderberg worden muzikaal bijgestaan door onder meer Glenn Kotche van Wilco (drums en percussie), McKenzie Smith van Midlake (drums en percussie) en Peter Buck van R.E.M. (gitaar). Het album werd bovendien geproduceerd door Tucker Martine, die eerder werkte met onder meer The Decemberists, My Morning Jacket, Grandaddy, Sufjan Stevens en R.E.M.
Opmerkelijk is dat geen van de gastmuzikanten een overduidelijk stempel op de muziek drukt. First Aid Kit klinkt vooral als zichzelf en net als Stay Gold staat Ruins vol met goed geproduceerde folkpop met veel invloeden uit country en americana. Hierbij staan opnieuw de stemmen van Klara en Johanna centraal. De muziek is vooral bedoeld om de bij vlagen feeërieke samenzang te ondersteunen.
Ruins werd voorafgegaan door een tweetal singles, ‘It’s A Shame’ en ‘Fireworks’. Dit zijn twee typische First Aid Kit folksongs en tracks als ‘Rebel Heart’ en ‘My Wild Sweet Love’ liggen duidelijk in het verlengde hiervan. Op ‘Postcard’ horen we meer country- en americana-invloeden en ‘To Love A Life’ is wat verstilder. ‘Distant Star’ is daarentegen juist wat steviger.
Een van leukste nummers op Ruins is ‘Hem Of Her Dress’. Deze folksong begint vrij rustig en onopgesmukt, met alleen een akoestisch gitaartje, maar dan opeens horen we een koor, met daarin onder andere Laura Veirs, en daar overheen een prachtige trompetpartij.
Het allermooist is echter ‘Nothing Has To Be True’. Ook deze song begint rustig en eenvoudig, maar twee minuten voor het eind gaan opeens alle remmen los en krijgen we een prachtig slotstuk. Ruins eindigt hierdoor met een knal.
De zusjes Söderberg leveren van Ruins opnieuw een mooie plaat af, die minstens net zo goed is als zijn succesvolle voorganger.
MGMT - Little Dark AgeHoe vaak is MGMT inmiddels al afgeschreven? De hitgevoeligheid van...
SUIT - The Girl, The God, The Rush SUiT is internationaal georiënteerd: twee leden hebben gestudeerd aan de...