Joe Satriani - What Happens Next Recensie op Podiuminfo

2018-04-13 Joe Satriani. Een muzikant, een gitarist maar bovenal een artiest die het inmiddels zo ver heeft geschopt een groot naam te zijn. Inmiddels is Satriani toe aan zijn zestiende album en desondanks dat het er al zestien zijn, wordt het nooit saai. Zelfs al is het instrumentaal.

Satriani begint opent met een klapper met de toepasselijke naam ‘Energy’. Alle toeters en bellen worden uit de kast getrokken met een scala aan gitaarriffs en sterke drumrolls. Deze drums zijn door niemand minder dan Chad Smith van Red Hot Chilli Peppers ingespeeld. Smith is niet de enige grote naam die Satriani wist te strikken voor zijn pareltje. Glenn Hughes van Deep Purple is de man achter de baspartijen op What Happens Next.

Het album is een goede afwisselingen tussen snel vingerwerk en gierende gitaren. ‘Thunder High On The Mountain’ is een voorbeeld van een nummer met snel en scherp vingerwerk. Bewonderenswaardig aan Satriani is zijn vermogen om de illusie te scheppen dat er meerdere gitaarpartijen in één nummer zit. In ‘Cherry Blossom’ zit zo’n illusie waarbij er moeiteloos wordt overgeschakeld van de ene naar de andere partij.

Een van de beste nummers van de plaat is ‘Smooth Soul’. Een, zoals de titel al verklapt, soultrack. Het nummer is het middelpunt van het album en geeft daardoor een rustpunt in een voor de rest klapper van een plaat.
Dat Satriani thuis is in verschillende muziekstijlen laat hij op What Happens Next duidelijk horen. Hij gaat van snoeiharde rock, naar soul en later in het album naar funk. ‘Super Funky Badass’ is een van de laatste nummers en zorgt ervoor dat de luisteraar de aandacht er weer bij heeft.

What Happens Next is een veelzijdige plaat, iets waar Satriani goed in is. Hij passeert verschillende muziekstijlen en plaatst ze zo op de plaat dat het niet klinkt alsof er van de hak op de tak wordt gegaan. Al met al een ijzersterke plaat met geen enkel saai moment.

Recensent:Ilse Croese Artiest:Joe Satriani Label:Legacy