Dat hoor je duidelijk terug. De liedjes laten de blueswortels relatief links liggen. De muziek past meer in de classic rocktraditie van Triggerfinger, Guns ’n Roses en Aerosmith. Het valt vooral op dat de goed klinkende refreinen hun entree hebben gedaan. Dat werkt in een aantal gevallen goed. Een liedje als ‘Been A Liar’ combineert gospel, psychedelica en soul. Kevin heeft een goede soulstem en het slidegitaarspel maakt het nummer lekker opzwepend. Een simpel refrein zorgt er vervolgens voor dat het nummer zich nestelt.
Deze aanpak wordt met lichte variaties ingezet op zeven verschillende nummers. Met name het slidegitaarspel schittert er verschillende malen bovenuit. Vooral wanneer het vanuit een stilte een liedje op gang helpt zoals gebeurt tijdens ‘Revelation’. De band beweegt zich van groots opgezette rock ’n roll naar rauwe garagerock. Het geluid is extra versterkt. Voor de refreinen wordt er regelmatig gebruik gemaakt van een extra achtergrondzangeres. Tegelijkertijd zijn de met extra vocalen versterkte refreinen iets dat Kevin en Micha eigenlijk helemaal niet nodig hebben. Als duo staan de heren prima hun mannetje. Door teveel in te zetten op een groots geluid ga je over een gladde grens. Een grens waarbij The Damned and Dirty op Revelation nog net aan de goede kant blijft zitten.
Julia Biel - Julia BielIn 2005 bracht de Londense Julia Biel haar debuutalbum Not Alone uit, wat...
VanWyck - An Average Woman We zijn in Nederland ontzettend goed in het ophemelen van mensen, maar we...