Absynthe Minded - There is Nothing Recensie op Podiuminfo

2007-04-19 Hoewel de folk-, blues, country- en ‘wereld’-invloeden nog altijd volop aanwezig zijn, dringt zich na de eerste luisterbeurt van There Is Nothing vooral de conclusie op dat Absynthe Minded meer dan ooit als een redelijk traditionele rockband klinkt. Maar maakt u zich geen zorgen; ondanks, of misschien wel dankzij deze evolutie levert Absynthe Minded met hun derde langspeler (wederom) een uitermate fraaie en zeer afwisselende, doch consistente, plaat af. Wanneer u alleen al bij de gedachte aan een stomend zigeunerorkest met de experimenteerdrift van dEUS en de aanstekelijkheid van Fountains Of Wayne gaat watertanden, dan is There Is Nothing simpelweg verplichte aanschaf.

Op de albumcover prijkt een afbeelding van het kunstwerk ‘There Is Nothing’ van Yoshitomo Nara. Het betreft een tekening van een schattig en onschuldig meisje. Maar door Nara’s toevoeging van de tekst “there is nothing” krijgt alles plots een filosofische gelaagdheid en diepgang mee die zich niet zo eenduidig laat omschrijven. Een meer treffende visuele equivalent van de muziek van Absynthe Minded is bijna ondenkbaar. Absynthe Minded speelt muzikaal en tekstueel immers constant met extremen als oppervlakkigheid en diepgang, lieflijkheid en venijn, luchtigheid en duisternis, zacht en hard, modern en traditioneel en speelsheid en volwassenheid.

De prima slepende openingstrack ‘Plane Song’, het lekker funky ‘Ask Me Anything’, de bezwerende ballade ‘I’ll Be Alright’ en het huppelende ‘I Wanna Forget’ zetten direct de hoogwaardige en afwisselende toon van het album neer. En mocht u na die eerste vier nummers nog twijfelen; het heerlijk dreigende ‘Stuck In Reverse’ is van buitenaardse klasse. Het niemendalletje ‘It’s All Around You’ doet even pijn, maar met het lekker vrolijk swingende ‘Nowhere To Go’ en de broeierige tracks ‘There Is Nothing’ en ‘Let’s Be Radical’ levert Absynthe Minded weer drie hoogtepunten af. Na een broodnodige adempauze, in de vorm van het dromerige ‘Your Backdoor’ en ‘Attitude Gratitude’, krijgen we als kers op de toch al zeer smakelijke taart ook nog het meer dan zes en een halve minuut durende ‘A Great Height’ voorgeschoteld. Met afsluiter ‘Silent Song’ is het tenslotte lekker uitbuiken.

Het enige echte manco is dat zanger Bert Ostijn af en toe een wel erg storend accent bezigt. Maar ondanks dat levert Absynthe Minded met There Is Nothing een album af dat jaren mee zal gaan en bij iedere luisterbeurt alleen maar aan intensiteit en overtuigingskracht wint.

Recensent:Cyrille Bloemers Artiest:Absynthe Minded Label:Universal