Band Of Gold is een band dat bij alles wat ze maken vergeleken wordt met Fleetwood Mac. Een beetje hetzelfde probleem wat de drie meiden van HAIM ondervinden. Nu is het natuurlijk geen vervelende vergelijking, maar van deze stempel afkomen lijkt op basis van dit tweede album voorlopig lastig. Waar het album met ‘Bring Back’ nog funky van start gaat, komt er van deze spannende vibe helaas te weinig terug bij de rest van de songs. Teveel tracks zijn wat dat betreft dertien in een dozijn. Redelijk braaf zonder hier en daar een hoekige gitaarsolo, een spannende versnelling of een muzikale verrassing. De prima zangeres Nina Mortvedt is wat dat betreft geen uitzondering; te weinig variatie.
Evenals de openingstrack is er nog één track die er duidelijk bovenuit steekt. Het baslijntje in ‘Well Who Am I’ is geniaal en doet je op dat moment de voorgaande nummers vergeten. De funky stijl is weer even terug en doet zelfs denken aan MY BABY. De stijl van Band Of Gold blijft hierdoor vrij onduidelijk.
Zijn de rustige songs op dit album dan van mindere kwaliteit? Nee, zeker niet. De liedjes zitten prima in elkaar en luisteren goed weg. Helaas blijft het album te braaf en blijven de songs niet hangen. Iets wat dan weer niet past bij de vergelijking met Fleetwood Mac. De vergelijking vindt zijn hoogtepunt bij het nummer ‘I Wanna Dance With You’ wat één op één gestolen zou kunnen zijn.
Band Of Gold laat op dit album de potentie horen. Soms, in een paar songs. Toch is het te weinig om het album grijs te draaien. Misschien zijn ze zoekende naar de juiste stijl, misschien is dit wat het is. Afwachten dus.
Ola Kvernberg - Steamdome Ola Kvernberg is een Noorse muzikant (voornamelijk violist) met vele...
Pianos Become The Teeth - Wait For Love Het is geen geheim dat Pianos Become The Teeth een stuk softer is geworden....