Op Ghost Alive klinkt de band zoals we van hen gewend zijn: de nummers zijn absoluut niet bombastisch of groots, maar tegelijkertijd wel krachtig in hun intimiteit te noemen. Geen heftige elektrische gitaar, maar juist eerder nummers die bij een kampvuur ten gehore gebracht kunnen worden. En dat is nu precies waar de kracht van deze band in zit. Het zorgt er echter tegelijkertijd wel voor dat de band niet meer binnen het indierockplaatje past, maar dat nemen we dan maar voor lief. Het label singer-songwriter lijkt hier meer op zijn plaats te zijn, maar laten we wel voorop stellen dat het hier om een band gaat. Dat de stem van zanger Nathan Nicholson het middelpunt van de aandacht vormt, staat als een paal boven water. Deze wordt op de gehele plaat op een fluweelachtige wijze begeleid door de band die bestaat uit onder andere gitaar, strijkers, blazers en drums.
Met de openingstrack ‘What The Fuck’ laat Nicholson horen dat hij zijn hart, ziel, en zaligheid in de muziek heeft gelegd. Zijn stem klinkt zowel breekbaar als krachtig en barst van de gevoelens. En dit principe is tot in de laatste seconde van Ghost Alive doorgevoerd. Helaas doet dit enigszins afbreuk aan deze plaat omdat hij hierdoor ietwat eentonig wordt. Juist wat afwisseling tussen ballads en uptempo nummers zou er voor gezorgd kunnen hebben dat dit album wat spannender zou worden. ‘Don’t Look Back’ is qua ritmische sectie nog het meest bombastisch te noemen, en ook daar houdt de band het eigenlijk ontzettend bescheiden. Nergens op Ghost Alive wordt echt uitgepakt terwijl dat nu net iets is wat de luisteraar wel nodig zou kunnen hebben om de plaat van begin tot eind met volledige aandacht te kunnen beluisteren.
American Nightmare - American NightmareZo nu en dan is er ineens een band waarvan het in de wandelgangen zodanig...
Blackberry Smoke - Find A Light Het uit Atlanta afkomstige Blackberry Smoke brengt met Find A Light zijn...