2018-05-10
Vorig jaar ontvingen we een EP van JAYA, de band rondom singer-songwriter Jaya McLoughlin. Initiatiefnemer van het toezenden van de EP was de toetsenist van de band, Ronald Maas. Bij het schrijven van de recensie werd duidelijk dat Maas zich niet beperkte tot dit project, maar zich ook bezig hield met produceren, les geven en het begeleiden van andere artiesten. Kortom een (muzikale) duizendpoot. Solowerk kan dan niet uitblijven. Zo ontvingen we onlangs een mail met de aankondiging van de EP ARIES van diezelfde, nog altijd in Londen opererende Ron Maas. ARIES is een vier tracks tellende EP die, laten we maar meteen met de deur in huis vallen, naar meer smaakt. Dat zit hem in het rijke, brede geluid van de vier popliedjes. Namen die te binnen schieten zijn niet de minste. Denk aan ELO, The Beatles en Joe Jackson. Dat rijke geluid bestaat naast de zang uit piano, pianet, Roland F-20, gitaar, bas en percussie, allen ingespeeld door Maas zelf. Daarnaast horen we regelmatig blazers, in dit geval de trompet (Dan Taylor) en trombone (Matt Smith). De drums worden verzorgd door Stefano Magini die ook op de EP van JAYA de drums voor zijn rekening nam.
Opener ‘Too Close To See’ doet denken aan ELO`s ‘Mr. Blue Sky’ en ok, door de terugkerende radiostem ook aan ‘Video Killed The Radio Star’, maar dat is niet het belangrijkste. Het liedje heeft zo`n beetje alles om als antwoord op het eerdergenoemde ‘Mr. Blue Sky’ te worden gezien. Het begint vrij klein en heeft een dromerige sound die je doet verlangen naar een helder blauwe lucht. Tegen het einde bouwt het liedje meer en meer uit en met de toevoeging van de blazers wordt het zelfs euforisch. ‘Oh Darling Won’t You’ wordt gekenmerkt door galmende, repeterende pianoklanken. Het is een track waarbij je in je achterhoofd The Beatles terug hoort, wanneer McCartney achter de piano kruipt.
Op het uptempo ‘Rustle In The Yard’ doet de zang van Maas wat denken aan die van Joe Jackson. Dat ook bij Jackson vaak de piano de basis vormt, maakt de referentie nog duidelijker. Opvallend is het jazzy karakter. Iets dat we ook bij Jackson terug horen. De EP sluit af met de gevoelige ballad ‘Lines In The Darkness’, waarop Maas nog eens alles uit de kast trekt. Ook hier zorgen de blazers voor een nog rijker geluid, dat wederom aan de eerdergenoemde namen doet denken.
Het is misschien voor een muzikant fijn om de invloed van grote namen in je muziek terug te horen, maar je wilt natuurlijk ook een eigen geluid hebben. In het geval van ARIES zijn de invloeden duidelijk aanwezig, maar de stem van Maas, evenals zijn composities zijn dermate eigen en van niveau dat het geen probleem is dat je hoort waar hij de mosterd heeft gehaald. Gelaagde popmuziek met inhoud, het bestaat nog. Het is te hopen dat het niet bij deze EP blijft.
Sunflower Bean - Twentytwo In BlueEen kijkje op de Wikipedia-pagina van Sunflower Bean , die met Twentytwo In...
La Bomba - Fresh, Loud And Different Rocktrio LaBomba is een mix van Nederlandse en Amerikaanse muzikanten. Met...