RECENSIE: The Deep Dark Woods - Yarrow

TDDW
recensie cijfer 2018-09-21 Het Canadese The Deep Dark Woods kwam in 2006 met een debuutalbum met prachtige sfeervolle folk in het verlengde van Mark Knopfler en Villagers. Enkele jaren later gaf de groep op Into The Great Wide Open een betoverend optreden in het bos. Sfeervolle muziek dat je wegvoert en telkens net niet saai wordt. Het is echt een kunst om zo dicht aan de goede kant van saaiheid te zitten. The Deep Dark Woods beheerste het. Iedereen zat daar op Vlieland in het gras weg te dromen en liet de muziek over zich heen vallen.

Inmiddels zijn we weer een paar platen verder. The Deep Dark Woods zag een gitarist vertrekken en bewoog zich meer in de richting van de countryrock. Het nieuwe album Yarrow is het nieuwe visitekaartje. Nog steeds schitteren de heren in het opzetten van mooie, sfeervolle verhalen. De grootste kracht zit daarbij in zanger Ryan Boldt. Hij heeft een hoge, kalme stem. Als hij op zijn hoogst zingt doet Boldt denken aan een traditionele Ierse zanger. In combinatie met de muzikale begeleiding van The Deep Dark Woods levert dat prachtige nummers op. Een goed voorbeeld is ‘The Birds Will Stop Their Singing’. Eerst zingt Boldt de Ierse ritmes en hoor je op de achtergrond zachtjes de drums. Naarmate het nummer vordert neemt het drumritme toe en komt er achtergrondzang en slidegitaar bij. Prachtig. Het nummer duurt bijna negen minuten en is geen seconde te lang.

Een ander voorbeeld is ‘Drifting On A Summer’s Night’. Dit is traditionele countryrock in de stijl van Ryan Bingham en The Band. The Deep Dark Woods speelt honkytonk inclusief gitaarsolo’s. Wederom maakt Ryan Boldt er een zeevaardersnummer van met zijn unieke aanpak. Het is ook hier een scherpe combinatie.
Yarrow is een voortreffelijke plaat die de luisteraar helemaal mee voert. Het is knap hoe The Deep Dark Woods zich van een zachte, sfeervolle folkband heeft ontwikkeld naar een meer stevig klinkende countryrockband. De invloeden van de San Francisco folk en psychedelica van The Byrds en Crosby, Stills, Nash & Young klinken duidelijker door dan ooit tevoren. Een groeiplaat van een groeiband. Van deze band kunnen de Americana-liefhebbers de komende jaren nog veel lol beleven.
Recensent:Karst Jaarsma Artiest:The Deep Dark Woods Label:Thirty Tigers
Cover Chapter7 - Frozen Fields

Chapter7 - Frozen FieldsIn de hoogtijdagen van de grunge in de jaren negentig kwam er een ware...

Clarke

Josienne Clarke & Ben Walker - Seedlings All Het moet een jaar of twee terug zijn geweest dat de zaal in Chicago...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT