Hoewel dit de eerste kennismaking met King Tuff was, dateert zijn debuutalbum alweer uit 2007 en zijn we ondertussen aangekomen bij album nummer 4. De muzikant uit Vermont doet op deze plaat enorm denken aan Miles Kane, maar dan wel een Miles Kane die zich voor een album heeft laten inspireren door jaren ’60 rock en psychedelische muziek in de stijl van Tame Impala. Op bijvoorbeeld ‘Thru The Cracks’ is de vergelijking met de muziek van de Britse zanger snel gemaakt, op andere nummers maakt Kyle Thomas, zoals King Tuff echt heet, veelvuldig gebruik van subtiele psychedelische elementen. Hierdoor luistert het album lekker weg, maar heeft het ook genoeg spannende elementen om niet saai te worden. Van het vertrouwde, catchy 'Circuits In The Sand' tot het zwoele 'Neverending Sunshine' (inclusief foute keyboarddeuntjes waarvan we dachten dat we ze in de jaren ‘90 achtergelaten hadden): het album is de perfecte mix tussen spannend en vertrouwd. Het zwakke punt van de plaat? Nergens vinden we een uitschieter of betrappen we King Tuff op een echt onvergetelijk nummer. Maar wie zich daar overheen kan zitten heeft een heerlijk album voor de zomer te pakken. Sterker nog: waarom staat deze man niet op de Nederlandse festivals dit seizoen?
Als je nog nooit van King Tuff gehoord hebt kunnen we je dat onmogelijk kwalijk nemen. Wel kunnen we je adviseren om zijn album The Other een kans te geven. King Tuff, waar was je al die jaren?
A Place To Bury Strangers - PinnedEr is iets aparts aan de hand met de nieuwe plaat van A Place To Bury...
The Decemberists - I`ll Be Your Girl Drie jaar na het verschijnen van What A Terrible World, What A Beatiful...