Het is voorjaar 1960 en Miles Davis heeft het jaar daarvoor Kind Of Blue uitgebracht, een album dat later zou worden benoemd tot beste jazzplaat van de 20e eeuw. Vijf jaar daarvoor speelt hij voor de eerste keer samen met John Coltrane en zet daarmee de jazzwereld op zijn kop. Davis heeft Coltrane deze keer echt moeten overhalen om samen een serie optredens in Europa te doen. Miles Davis heeft met zijn muziek de jazz bij een breed publiek gebracht en is in Europa inmiddels een gevestigde naam die geboekt wordt voor de grotere zalen. Hij heeft hier echter nog niet eerder als bandleider opgetreden. Voor Coltrane is dit nieuw terrein. De jazzsaxofonist/componist bevindt zich dan in een zeer creatieve periode en heeft helemaal geen trek in de, zoals hij dat zelf noemt, weinig avontuurlijke aanpak van Davis. Na lang onderhandelen is men er financieel, want daar is het voornamelijk om te doen, eindelijk uit en kan Europa zich opmaken voor een klein aantal spectaculaire optredens van de de twee, die daarbij ondersteund worden door vrijwel de gehele Kind Of Blue-bezetting van Davis.
De optredens in Parijs, Kopenhagen en Stockholm zijn opgenomen en nu uitgebracht in een prachtig uitgevoerde box, waarin naast een uitgebreide beschrijving van de optredens ook schitterende zwartwit-foto’s te zien zijn van de muzikanten. Interessant is tevens een ruim vijf minuten durend interview dat is toegevoegd, waarop te horen is hoe John Coltrane reageert op de opmerking dat zijn spel agressief klinkt. Hij legt uit dat hij heel veel dingen tegelijk probeert en dat het resultaat daarvan misschien wat fel overkomt. Feit is dat de twee op het podium elkaar naar ongekend grote hoogten stuwden en hoewel er soms twee optredens per dag werden gegeven, opmerkelijk scherp reageren op elkaars spel. Het is een battle tussen de emotioneel geladen saxofoonpartijen van Coltrane die het opneemt tegen de melodieuze en nogal directe post-bebop-trompetklanken van Davis en zijn band.
Hoogtepunten zijn de verschillende uitvoeringen van ‘All Blues’ en ‘So What’ die bij iedere beluistering weer opnieuw weten te verrassen. Regelmatig wordt de vijftien-minuten-grens gepasseerd, vandaar het geringe aantal tracks tijdens de optredens,
Wat een geluk dat de laatste optredens van dit legendarische stel muzikanten zijn vastgelegd. Met de release van The Final Tour: The Bootleg Series, Vol. 6 heeft het begrip ‘bootleg’ ineens een heel andere betekenis gekregen. Prachtig document!
De Likt - De DerdeHet heeft even geduurd (had iets te maken met een gebroken nek) maar De...
Jimi Hendrix - Both Sides Of The Sky Een man die geen introductie meer nodig heeft is Jimi Hendrix . Hij heeft...