2018-09-13
Ásgeir, Lykke Li, Thomas Dybdahl, Ane Brun en ach vooruit, hij is tenslotte deels Argentijns, José González, het zijn slechts enkele namen die als singer-songwriter uit Scandinavië internationaal behoorlijk aan de weg getimmerd hebben en daar ook redelijk tot behoorlijk succesvol mee zijn. Heel vaak wordt bij het omschrijven van al hun muzikale verrichtingen verwezen naar de invloed van de grote songsmeden uit de jaren zestig en zeventig. Zo ook In het geval van de hier nog onbekende Audun SkjØlberg die onlangs met Last Days On Earth al weer zijn derde album afleverde. De jonge Noor werd door zijn ouders geïnfecteerd met een flinke dosis invloedrijke folk-iconen waaronder Tim Hardin, Paul Simon en James Taylor, maar ook de grotere namen uit de Amerikaanse Westcoast-pop bleken al vroeg zijn interesse te krijgen. Dat die invloeden in zijn muziek zijn terug te vinden is dus niet zo vreemd. De singer-songwriter verdiepte zich al op vroege leeftijd in de muziek uit ver vervlogen tijden en vooral de bluegrass hield hem enorm bezig. Samen met de Earlybird Stringband, een stel bluegrassfanaten uit Noorwegen, heeft hij enkele albums opgenomen die internationaal zijn opgemerkt en zelfs een paar awards hebben opgeleverd. Naast zijn liefde voor deze authentieke stijl schreef hij ook muziek die binnen dit kader iets moeilijker te combineren was, maar die toch de moeite waard bleek om eventueel later iets mee te gaan doen. Het gevolg hiervan was dat enkele jaren geleden dan ook het allereerste album van SkjØlberg verscheen.Alles lijkt bij elkaar te komen in de huidige solo-activiteiten van de muzikant. Op Last Days On Earth wordt duidelijk dat hij een herkenbaar, eigen geluid heeft ontwikkeld dat wordt opgeleukt met een vleugje psychedelica, waarin bovendien een toegankelijke popsound klinkt. Het maakt van dit derde album een prettig luisterbaar geheel dat na meerdere draaibeurten steeds weer weet te boeien. Eerlijk is eerlijk, klassiekers van de hierboven genoemde grote namen staan er niet op, maar dat deze eigenzinnige muzikale veelvraat iets in zijn mars heeft blijkt al snel. Zo opent de plaat met het vlotte ‘Baby Come On’ en wordt de luisteraar tijdens ‘Take Me Back’ meegezogen naar de roemruchte seventies, waarin niet moeilijk werd gedaan over een lyrische gitaarsolo van enkele minuten lang. Ook de folkmuziek is ruim vertegenwoordigd, zoals in het prachtige ‘Here I Am’ of in het volledig akoestische ‘Walk With Me’ waarin SkjØlberg aantoont de kunst te verstaan om het liedje heel klein te houden. Op een groot vocaal bereik kun je hem niet betrappen maar desondanks weet hij met zijn stem steeds weer een passende sfeer te creëeren. Een titel als Last Days On Earth klinkt weliswaar wat beladen, maar de acht tracks die hierop te vinden zijn laten zich als luchtig tussendoortje echter prima smaken.
Theo Lawrence & The Hearts - Homemade LemonadeWat goed is komt snel, en dat zou zeker moeten gelden voor Theo Lawrence...
Ciaran Lavery - Sweet Decay De Noord-Ierse singer-songwriter Ciaran Lavery won twee jaar geleden een...